Maandag 28 november YEAH het werkt!!
Dag 8 van kuur 4 ging dankzij de drie injecties van vorige week gewoon ineens door!!
Was de waarden van de neutro's steeds te laag op de achtste dag, (0.6/ 0.9) vandaag ineens 2.8....wouw, zeker dus de moeite waard om mij zelf na de eerste dag, drie dagen te injecteren. Vreemd om ineens, volgens de planning, te kunnen blijven komen, geen uitstel deze keer!
Ik heb me er niet echt beroerd door gevoeld, wel wat pijn, maar met een dag paracetamol goed te doorstaan. Vandaag had ik er moeite mee weer na het ziekenhuis te gaan, vreemd want zo erg is het eigenlijk helemaal niet......maar toch, het niet willen ziek zijn is soms wel erg aanwezig. En hoe erg is dit nu helemaal? Jong zijn en progressief MS hebben, niet goed meer kunnen lopen, terwijl je van alles wil doen en een schattige kleuter als dochter hebt. Dat is kut!
Of zoals ik vandaag dacht, iemand met slechte nieren die twee keer per week uren aan zo'n dialyse apparaat moet liggen!
Dan valt wat ik moet doormaken allemaal reuze mee, zeker omdat ik me tussendoor best goed voel!! Verder zijn de verpleegkundigen ( waar zijn eigenlijk de mannelijke verpk?) hartstikke gezellig. Met een enkele heb ik wel een band opgebouwd. Je moet ze af en toe wel bij de les houden....😉 Blijven tenslotte ook gewoon mensen! Het maakt het daar liggen wel prettig!
Dit weekend hadden we Fabian te logeren, wat een geweldig vrolijk mannetje is dit. We hebben het erg leuk gehad. Na aflevering bij zijn ouders, tijdens het heerlijke eten, begon ik al in te storten, pfff.....om 21.50 uur lag ik al volledig uigeteld in bed! Maar zeer de moeite waard....... nu maar hopen dat Benjamin ook een keer komt logeren.
Liefs,
Betty
Ps leuke watsapp vandaag ontvangen zie foto
Was de waarden van de neutro's steeds te laag op de achtste dag, (0.6/ 0.9) vandaag ineens 2.8....wouw, zeker dus de moeite waard om mij zelf na de eerste dag, drie dagen te injecteren. Vreemd om ineens, volgens de planning, te kunnen blijven komen, geen uitstel deze keer!
Ik heb me er niet echt beroerd door gevoeld, wel wat pijn, maar met een dag paracetamol goed te doorstaan. Vandaag had ik er moeite mee weer na het ziekenhuis te gaan, vreemd want zo erg is het eigenlijk helemaal niet......maar toch, het niet willen ziek zijn is soms wel erg aanwezig. En hoe erg is dit nu helemaal? Jong zijn en progressief MS hebben, niet goed meer kunnen lopen, terwijl je van alles wil doen en een schattige kleuter als dochter hebt. Dat is kut!
Of zoals ik vandaag dacht, iemand met slechte nieren die twee keer per week uren aan zo'n dialyse apparaat moet liggen!
Dan valt wat ik moet doormaken allemaal reuze mee, zeker omdat ik me tussendoor best goed voel!! Verder zijn de verpleegkundigen ( waar zijn eigenlijk de mannelijke verpk?) hartstikke gezellig. Met een enkele heb ik wel een band opgebouwd. Je moet ze af en toe wel bij de les houden....😉 Blijven tenslotte ook gewoon mensen! Het maakt het daar liggen wel prettig!
Dit weekend hadden we Fabian te logeren, wat een geweldig vrolijk mannetje is dit. We hebben het erg leuk gehad. Na aflevering bij zijn ouders, tijdens het heerlijke eten, begon ik al in te storten, pfff.....om 21.50 uur lag ik al volledig uigeteld in bed! Maar zeer de moeite waard....... nu maar hopen dat Benjamin ook een keer komt logeren.
Liefs,
Betty
Ps leuke watsapp vandaag ontvangen zie foto
1 reactie