28 augustus 2017 'verrassing'

Vanochtend gezellig met Ton naar het ziekenhuis gefietst, ja zo goed voel ik me alweer! Eerst de port- a-cat aan laten prikken om daarna een uur te zitten en een drankje ( net geen liter) te drinken voor de scan. Daarna nog een longfoto en weer naar boven om het infuusnaaldje te laten verwijderen. Al met al twee uur in het ziekenhuis. Vrijdag uitslag.
Ik had tijdens het wachten tegen Ton gezegd :" als ze maar niets anders ontdekken"
Nooit zeggen dus!
Gezellig bij Dara buiten op het terras zitten lunchen met uitzicht op de bootjes in de Eem en vervolgens op de terugweg naar huis. Gaat mijn telefoon, gelukkig stapte ik af voordat ik aannam, want ik schrok nogal. Ik kreeg iemand van het meanderziekenhuis aan de lijn die ik hoorde zeggen dat de radioloog gekeken had. Hoe hij het verder bracht weet ik niet meer, maar ik dacht, shit, dat wordt dus een spoedopname...
Hoor hem zeggen: "U hoeft niet te schrikken"; ik zeg: "ik schrik me rot". Tjonge, jonge, blijkt dat ze in mijn linkerbeen een bloedstolsel hebben ontdekt. Waarop ik bijdehand zeg: "Ze hebben toch geen scan van mijn been gemaakt?". Blijkt dat ze dat in mijn bekken kunnen zien.
Gatsamme, dit betekent dat ik vanaf vandaag mijzelf dus weer elke dag een injectie in mijn buik moet geven. Baal als een stekker.
Er zijn echt ergere dingen, maar toch totaal niet leuk.
Dit kwam vaak voor bij chemo en ook bij ovariumkanker. Ja boeien, ik wil dat niet.
Vrijdag overleg met de oncoloog en de uitslag van de scan en longfoto.

Je ziet, elke dag kan er weer anders uitzien.
Ik zal me met liefde gaan prikken.
Blijf de dag plukken!!!