24 oktober 2016 weer thuis

Inmiddels zijn we donderdagmiddag weer thuis gekomen, zodat ik vrijdag weer aan het infuus kon. De ochtend begon vrij rommelig in het ziekenhuis, omdat de laborante achter de prikbalie het formulier van mij niet meer kon scannen, de code was verwijderd. Ik werd als spoed tussendoor geholpen, dat mag als je snel de bloedwaarden moet weten, in mijn geval om te weten of de chemo door mag gaan. Dat spoed was inmiddels wel verdwenen. Ze begon heel ingewikkeld te doen, op een gegeven moment zei ze dat ze boven al de uitslagen hadden! Ik zei hoe kan dat nou ben nog niet eens geprikt. Om jullie de rest te besparen, na een tijdje had ze toch stickers voor mijn buisjes en kon ik met mijn eigen gekregen formulier met de verlopen code, na even wachten door lopen naar de laborante die me zou gaan prikken. Dat ging volgens haar super goed maar ik zat voor het eerst de hele tijd pijn te lijden!! Liep half huilend van al het gedoe, met Ton naar de koffie.

Door dit alles was ik al bijna overtuigd dat de waarden wel te laag zouden zijn en we weer naar huis zouden worden gestuurd. Maar nee, sterker nog, alle bloedwaarden waren hartstikke goed. Je ziet, Italië heeft goede invloed!!
Toen ik mijn verhaal deed, bleek mijn lieve verpleegkundige de oorzaak te zijn van het misverstand beneden.....zij had wat veranderd omdat ze dacht dat ik meteen boven bij haar de CAT zou laten aanprikken, ook voor de bloedafname......ze vond het vreemd dat ik het beneden was gaan doen. Tja, dat was mij de vorige keer wel aangeraden en ook opgeschreven. Iedereen heeft zo haar eigen werkwijze op sommige punten. Goed vanaf nu, doe ik alles via mij CAT.....

Daarna verliep alles soepel.....Ton is tussen door op mijn advies een paar uur thuis gaan zitten. Tenslotte moet je af en toe ook wat tijd alleen doorbrengen, nietwaar? En om nu de hele tijd bij je slome vrouw die aan een infuus ligt, te zitten is ook niet gezellig.

Toen hij terug kwam, was inmiddels ook de CA 125 waarde bekend..... de verpleegkundige kwam zowat juichend binnen.....was hij ineens na de tweede kuur van 802 naar 206 gezakt!!!!! WOUW.
Kreeg meteen een dikke zoen van haar. Onze dag kon niet meer stuk.
Het motiveert mij weer een stuk beter om deze gifemmer binnen te laten lopen en te weten dat ik weer een behoorlijke week niet fit ben en wat pijn heb...
Aanstaande vrijdag weer een bleodafname voor dag 8 van deze kuur en hopen dat de neutro's op orde zijn anders wordt alles weer verschoven. We zien wel.

Gisteren zijn we even met onze twee kleinzonen ( hoe klinkt dat?😀) naar de dierentuin geweest, kei leuk. Tomas en Sanne waren er met Benjamin en wij hadden Fabian bij ons, zijn ouders hadden een middagje vrij. Heerlijk wat een cadeau!

Italie was heerlijk. We hadden best mooi weer, dus hebben veel in de tuin kunnen doen. Zelfs mijn leukste activiteit (zie foto) heerlijk buiten de was kunnen ophangen. De meest gezellige activiteit 😉

Kortom we hebben genoten.
Voorlopig blijven we even hier, ook wel gezellig!