12 oktober 2016 1e lustrum.........

Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat ik op de operatietafel lag. Uren durende operatie, waarbij alles is weggehaald wat zichtbaar tumoren had: volledige debulking. Zware operatie, waar ik gelukkig goed van herstelde. Ik weet nog dat een paar dagen later de gynaecoloog aan mijn bed kwam zitten, terwijl Ton en de kinderen erbij waren, met de uitslag. de prognose was niet heel best: 30% haalt de vijf jaar.......met een schok kwam ik even later tot de ontdekking dat dus 70% dit niet gaat halen!!! Ik nam mij voor om dus bij die 30% te gaan horen. Dat hield dan wel in dat ik geen uitzaaiingen zou krijgen en min of meer gewoon genezen zou zijn!!! Ik beloofde een groot feest te zullen geven als ik de 60 zou gaan halen!!!

Wat blijkt, die vijf jaar heb ik gehaald!! Helaas met al aan het einde van het eerste jaar uitzaaiingen. Zoals jullie weten heb ik de afgelopen vijf jaar ook behoorlijk wat moeten doorstaan.
Volgens Ton zit ik in het staartje van de statistiek, hoor dus bij de ongeveer tien procent die die vijf jaar overleeft. Bizar!!
Nu wachten op het medicijn dat me gaat genezen!!! Als dat toch eens waar zou zijn.

Inmiddels heb ik alweer twee kuren van mijn vierde chemokuur in mijn lijf zitten. Afgelopen vrijdag ging de gerbocitabine gewoon door, de neutro's waren weer flink gestegen. Fijn, want daardoor konden Ton en ik zaterdag naar Italië vertrekken, De kuur kwam wel hard aan, stortte 's middags volledig in. Zaterdag en zondag had ik vooral weer enorme pijn in mijn huid. Weet niet hoe ik dat uit moet leggen, lijkt alsof er onder je huid een vlies zit wat pijn doet, kan de aanraking niet echt verdragen.

Terwijl ik zit te typen horen wij uit de kerk in het dorp muziek komen en dat betekent dat er iemand gestorven is, de pastoor roept dan zo meteen om, wie en wanneer de begrafenis is......kan ik jammer genoeg niet laten horen. Vorige week is onze Italiaanse buurman gestorven, heel triest, hadden we een goede band mee. Het gaat hier super snel qua cremeren of begraven. Hij is dinsdagavond gestorven, donderdag was de mis in de kerk, daarna zijn ze naar Aqui Therme gereden voor de crematie en de volgende dag stond de urn al op de begraafplaats!!! Hij is 86 jaar geworden. de mensen worden hier best oud, eergisteren is iemand van 99 jaar gestorven, die van net was 85.

Goed, wij zijn nu in Italië, waar de zon nu volop schijnt. Het wordt dus een heel mooie dag. Ik begin weer op te knappen en doe wat klusjes rondom het huis (zie foto) Ben begonnen met het onderhoud van de luiken; grote klus er zijn namelijk 28 luiken, die aan beiden kanten geschuurd en gelakt moeten worden = dus 56 keer. En dan heb ik nog niet verteld dat ieder luik 32 schuine latjes bezit die ook geschuurd moeten worden............per luik dus 64 keer...................YEAH. Het schoonmaken en schuren valt tegen, maar gisteren heb ik al twee luiken aan een kant kunnen schilderen en dan heb je wel eer van je werk!!! Gelukkig hoeven ze niet allemaal klaar te zijn in een week!!

Volgende week vrijdag begint kuur drie, als de neutro's boven de 1.1 zijn. Mijn 60e verjaardag ga ik niet groots vieren in november, want zit dan waarschijnlijk nog volop in de chemo en ben dan niet echt fit. Misschien in het nieuwe jaar. tenslotte hebben we wel wat te vieren, Ton is 65 geworden en ik haal de 60 en we zijn nog steeds samen!!!

Saluti