19 maart 2013 MAKE-UP
Nu moet je 56 worden om te leren, hoe maak ik mijzelf op...De mensen die mij vaak zien, weten dat ik dat dus eigenlijk nooit doe, ik zou niet weten hoe je dat doet. Dankzij de tip van mijn lieve helaas ook ernstig zieke schoonzus had ik mij aangemeld bij de workshop: look good; feel better in het ziekenhuis. Ik heb haar nog twee weken geleden gebeld en gezegd dat ik gek was om voor dit ook naar het ziekenhuis te gaan terwijl ik er al zo vaak voor akelige dingen naar toe moet. Ze vertelde me dat het echt heel leuk was. Dus vanochtend werd mijn fiets in de auto gehesen door Ton, want de berg op (ja hier in Amersfoort hebben we ook een berg) en daarna een workshop met meerdere mensen houd ik niet vol, dacht ik. Daarna na een kleine zoektocht in het ziekenhuis naar de kapel vond ik de groep. De eerste tien minuten heerste er stilte tussen de twaalf vrouwen, na de inleiding en nadat we plaats hadden genomen achter de kleine spiegels en de make-up spullen, raakte we wat losser. Naast mij zat een jonge meid, 21 jaar, lang prachtig haar. Ik lette even niet op en ineens hadden 10 vrouwen een kaal hoofd....de vrouw tegenover me had ook nog haar, maar na mijn vraag is dat echt of ook een pruik, antwoordde ze dat het ook een pruik was, maar dat ze die niet af ging zetten want had ze op de een of andere manier vast op haar hoofd. het meisje naast me had de allermooiste, waar echt haar inzat en ook de duurste was. Een van de andere had een halve pruik, band aan de voorkant die gemaakt was van haar eigen haar, ook dat kan dus ook!! Toch heel apart om ineens al die vrouwen totaal anders te zien. Ik heb mijn pruik vorig jaar twee keer een kwartier opgehad en werd er helemaal gek van, knap dat zij het kunnen, maar mijn buurvrouw zei dat ik er gewoon aan moest wennen. De volgende keer, als ik weer kaal word ga ik voor een hippe, kleurige pruik!! Zoals mijn jonge buurmeisje zie; "ik heb er drie van de carnavalswinkel"!!
Volgens een 12 stappenplan, leerde we ons, onder begeleiding van 3 schoonheidsspecialisten en 1 visagiste, hoe we ons mooi konden maken. We werden goed geholpen en tussendoor lekker op koffie getrakteerd en bijgepraat door de haarspecialiste.
Zie resultaat van een twee uur durende bijeenkomst.
Daarna nog even na gekletst. de paar vrouwen die ik sprak hadden borstkanker, een veel voorkomende ziekte. Het meisje naast me had lymfeklierkanker, maar goed geneesbaar, gelukkig. Ineens drong tot me door dat ik toch wel erg ziek ben,als ik mijzelf hoor praten, dringt het tot me door dat het dus over mijzelf gaat...balen, besloot de tranen niet de vrije loop te laten aangezien dat zonde zou zijn van al het werk, ik moest tenslotte Ton toch wel thuis kunnen laten zien hoe mooi ik was!!
OH ja, dames, nooit meer met de vingers in een potje dag -of nachtcrème..... komen bacteriën in!! Toen ik bijdehand zei, "ja dat is mijn eigen potje met mijn eigen bacteriën"... was het antwoord: "ja maar die bacteriën gaan in het potje aan de gang", bbrrrr dus voortaan met een klein spateltje de crème eruit halen!!!!!