1 december 2015 KUUR 5.....
Het is gelukt! de neutro's waren gisteren 1.2 dus vond Bloemendal het genoeg voor kuur vijf. Yeah.....
Het prikken in de rechter arm gaat zeer moeizaam. Pech voor mij, want dat betekende drie keer proberen. De eerste twee keer lukte niet, de aders zijn in die arm vrij dun, daarbij rolde de eerste steeds meteen weg, de tweede was denk ik zo dun dat ze erdoorheen prikte en toen gaf ze het op. Ze wilde me niet langer kwellen. De tweede verpleegkundige lukte het gelukkig na lang zoeken en wrijven een ader aan de zijkant te vinden. Pfff, die ging er in. Je gaat bijna flauw vallen van het langdurig afknellen van het bloed in je arm. Gelukkig lig je al op bed, dus de klap zou meevallen!! Voelt wel heel akelig.
En daarna begon het hele circus van de spoelingen en chemo´s weer. Om kwart voor vier was ik thuis, was een lange, saaie dag. Heel gezellig kwam José even buurten bij me, terwijl ik als een suffe kip in bed lag. Wat word je toch slaperig van het medicijn tegen allergie. Dat leidde wat af!!Leuk, niet dat je wat aan mij hebt, maar toch!!
Nu nog een kuur te gaan en dan hoop voor een LANGE tijd hiervan af te zijn!!
Uurtje geleden gebeld met het ziekenhuis voor de uitslag van de de CA waarde na kuur vier, die was gisteren nog niet bekend. Ik zit nu op 21, hij zakt steeds langzamer, maar zakt gelukkig nog steeds!!! Bovendien zit ik al langer onder de dertig, dat is helemaal goed.
Ik zou zo graag willen dat die K....tumoren nu gewoon definitief zouden verdwijnen. Heb genoeg van het kanker hebben en weten dat ik niet meer ga genezen. Dit komt de laatste tijd steeds vaker in mijn gedachten.....wil DIT ZOOOO NIET MEEMAKEN!! Zou zo graag 90 willen worden. Je zou er chagrijnig van worden, bah........
Goed, genoeg gezeurd, maak ook leuke dingen mee. Probeer veel dingen te plannen, dus als jullie leuke ideeën hebben...??!!
Afgelopen weekend was ons bacterie monstertje weer hier van zaterdag tot zondag, daar word je ondanks zijn grote snottebellen en hoest toch wel erg vrolijk van!!
En het begint bij Tomas en Sanne nu wel spannend te worden over vijf weken is ze uitgerekend!!
Het is hier grijs en miezerig, in Italië bij ons huisje schijnt de zon volop zie ik en is het rond de tien graden, niet verkeerd. Daar gaan we waarschijnlijk in februari weer heen.
Oh ja, dat weten sommigen van jullie nog niet, maar ik ben met vervoegd pensioen gegaan. Dit, omdat mijn omzet als ZZP-er de laatste twee jaar, door de crisis toch wel erg laag bleef. Het nadeel is, dat ik nu niet meer mag werken, omdat ik dit heb laten ingaan vóór mijn zestigste en voordeel is dat ik nu maandelijks een vast inkomen heb!! Tel uit je winst.....brengt toch wel rust hier!!
Goed, voorlopig was het dit weer even.
In de kerstvakantie gaat Ton een nieuwe blog maken voor mij en jullie. Mocht er iets mis gaan en Parlandi verdwijnt eerder uit de lucht dan mail me maar, zodat ik jullie de nieuwe blog door kan sturen.
Liefs
Betty
Het prikken in de rechter arm gaat zeer moeizaam. Pech voor mij, want dat betekende drie keer proberen. De eerste twee keer lukte niet, de aders zijn in die arm vrij dun, daarbij rolde de eerste steeds meteen weg, de tweede was denk ik zo dun dat ze erdoorheen prikte en toen gaf ze het op. Ze wilde me niet langer kwellen. De tweede verpleegkundige lukte het gelukkig na lang zoeken en wrijven een ader aan de zijkant te vinden. Pfff, die ging er in. Je gaat bijna flauw vallen van het langdurig afknellen van het bloed in je arm. Gelukkig lig je al op bed, dus de klap zou meevallen!! Voelt wel heel akelig.
En daarna begon het hele circus van de spoelingen en chemo´s weer. Om kwart voor vier was ik thuis, was een lange, saaie dag. Heel gezellig kwam José even buurten bij me, terwijl ik als een suffe kip in bed lag. Wat word je toch slaperig van het medicijn tegen allergie. Dat leidde wat af!!Leuk, niet dat je wat aan mij hebt, maar toch!!
Nu nog een kuur te gaan en dan hoop voor een LANGE tijd hiervan af te zijn!!
Uurtje geleden gebeld met het ziekenhuis voor de uitslag van de de CA waarde na kuur vier, die was gisteren nog niet bekend. Ik zit nu op 21, hij zakt steeds langzamer, maar zakt gelukkig nog steeds!!! Bovendien zit ik al langer onder de dertig, dat is helemaal goed.
Ik zou zo graag willen dat die K....tumoren nu gewoon definitief zouden verdwijnen. Heb genoeg van het kanker hebben en weten dat ik niet meer ga genezen. Dit komt de laatste tijd steeds vaker in mijn gedachten.....wil DIT ZOOOO NIET MEEMAKEN!! Zou zo graag 90 willen worden. Je zou er chagrijnig van worden, bah........
Goed, genoeg gezeurd, maak ook leuke dingen mee. Probeer veel dingen te plannen, dus als jullie leuke ideeën hebben...??!!
Afgelopen weekend was ons bacterie monstertje weer hier van zaterdag tot zondag, daar word je ondanks zijn grote snottebellen en hoest toch wel erg vrolijk van!!
En het begint bij Tomas en Sanne nu wel spannend te worden over vijf weken is ze uitgerekend!!
Het is hier grijs en miezerig, in Italië bij ons huisje schijnt de zon volop zie ik en is het rond de tien graden, niet verkeerd. Daar gaan we waarschijnlijk in februari weer heen.
Oh ja, dat weten sommigen van jullie nog niet, maar ik ben met vervoegd pensioen gegaan. Dit, omdat mijn omzet als ZZP-er de laatste twee jaar, door de crisis toch wel erg laag bleef. Het nadeel is, dat ik nu niet meer mag werken, omdat ik dit heb laten ingaan vóór mijn zestigste en voordeel is dat ik nu maandelijks een vast inkomen heb!! Tel uit je winst.....brengt toch wel rust hier!!
Goed, voorlopig was het dit weer even.
In de kerstvakantie gaat Ton een nieuwe blog maken voor mij en jullie. Mocht er iets mis gaan en Parlandi verdwijnt eerder uit de lucht dan mail me maar, zodat ik jullie de nieuwe blog door kan sturen.
Liefs
Betty