Wisselvalligheden

Vandaag is het weer zo'n dag. Wel zon, geen zon. Wel zin iets te doen en totaal geen zin om wat dan ook te doen. Vanmorgen las ik de vraag of het ooit went om weer voor je controles en onderzoeken naar je behandelend arts te moeten. Nee, denk ik zo. Het went niet. Vanmorgen ook weer bloed en urine in moeten leveren en maandag 14 augustus weer naar de uroloog. Dan weer nieuwe afspraak voor de kijkoperatie. En dus nu een toestand van antipathie voor alles wat met ziekte en vooral met kanker te maken heeft. Geen plannen willen maken, geen afspraken maken na 14 augustus enz. Want je weet maar nooit en zo begint die slang in mijn buik zich weer langzaam te bewegen en omhoog te komen. Ik stel me voor dat ik daar een korfje heb waar ik die slang in terug kan sturen en de deksel er stevig op kan doen. Ik probeer een volleerd slangen bezweerdster te worden. Het is een pittige cursus en ik moet alles uit de kast halen mijn slang tot slapen te bewegen. Tegelijkertijd dwing ik mezelf weer tot positief denken en per dag te leven. Gisteren waren mijn partner en ik al weer 10 jaar samen en hebben dit gevierd met een heerlijk etentje. We hebben afgesproken er alles aan te doen om dit over 10 jaar te herhalen. Dus zeg niet dat ik niet positief ben. Onze vakantie was geweldig. Slowakijke is een heel mooi wijds, schoon en groen land met een prachtig hooggebergte. We hebben zo genoten dat we hebben afgesproken volgend jaar een rondreis Croatie te gaan doen. Met in mijn achterhoofd een schietgebed dat het allemaal weer kan. Zelfs mijn knieën hebben me niet in de steek gelaten en ik kon overal mee naartoe en aan deel nemen. Bij terugkomst weer alom dankbaarheid en kaarsjes opsteken natuurlijk. Het weer is erg wisselvallig. Mijn humeur al net zo en de gebeurtenissen ook. Mijn schoonzusje gaat nu toch wel achteruit. Een lieve vriendin blijkt een hersentumor te hebben en weigert zich te laten behandelen. Ze is 83 en heeft er geen zin en vertrouwen meer in. Dus we zullen de ontwikkelingen maar afwachten. Ik hoop dat God haar genadig is en zij zich kan overgeven en loslaten. Het is duidelijk nu. Het leven blijft vol goede en slechte gebeurtenissen en berichten en het enige wat je er zelf aan kan doen is accepteren en meedeinen met de golven waar het leven op voort kabbeld of stormt. Wisselvalligheden zijn dingen van de dag. Tot de volgende blog Lieve groet Anne