Vieze tegenvaller
Na een hele emotionele dag ben ik nu weer zover de dingen onder ogen te zien en te benoemen. De flexibele ureterorenoscopie die ik gisteren heb ondergaan heeft uitgewezen dat het niet mogelijk is om zonder gevaar voor uitzaaiingen of problemen in de toekomst met de nier de tumor plaatselijk te verwijderen.
Er zal nu een nieuwe operatie worden ingeplant waarin de gehele rechtse urineleider en rechter nier verwijderd moeten worden. Dat was even slikken en huilen natuurlijk. Alweer een gat in mijn lijf. Alweer afscheid nemen van een orgaan dat 65 jaar zijn best voor mij heeft gedaan. Weer afwachten of het met een kijkoperatie gaat lukken of dat ik met een grote jaap van een wond wakker wordt. Na me leeg gehuild te hebben en de zaken weer doordacht en op een rijtje te hebben gezet kom ik tot de volgende conclusie: ik wil nog lang verder leven en met een nier kan dat prima ook al werkt die niet helemaal 100%. Dus ga ik voor de optie urineleider en nier eruit. Het zal zwaarder worden dan gedacht, maar het gaat me lukken. Er zijn zoveel lieve mensen die aan me denken en me positieve energie sturen dat ik me krachtig genoeg voel dit te ondergaan en een nieuwe manier van leven kan aangaan in het belang van mezelf en een lichaam met een nier. Ook voel ik gelijkertijd dat ik toch geluk heb dat het operatief nog kan en ben dankbaar voor een nieuwe kans. Nu de datum afwachten en zorgen dat ik in de tussentijd goed voor mezelf zorg. Ik ben met een fikse verkoudheid gisteren thuis gekomen uit het ziekenhuis. Een teken dat ik er even helemaal genoeg van had. Ik sta zelf soms verbaasd over mijn nog steeds grote veerkracht. Ik heb een goede Engelbewaarder en die zit stevig op mijn schouder. Tot zover weer mijn verhaal. Het doet me goed mijn gedachten en gevoelens van me af te schrijven en te delen. Maakt niet uit met wie, maar op deze site weet ik dat het begrepen wordt en veel mensen voor keuzes worden gesteld die soms nog zwaarder zijn. Ik hoop dat ze iets hebben aan mijn verhaal.
Er zal nu een nieuwe operatie worden ingeplant waarin de gehele rechtse urineleider en rechter nier verwijderd moeten worden. Dat was even slikken en huilen natuurlijk. Alweer een gat in mijn lijf. Alweer afscheid nemen van een orgaan dat 65 jaar zijn best voor mij heeft gedaan. Weer afwachten of het met een kijkoperatie gaat lukken of dat ik met een grote jaap van een wond wakker wordt. Na me leeg gehuild te hebben en de zaken weer doordacht en op een rijtje te hebben gezet kom ik tot de volgende conclusie: ik wil nog lang verder leven en met een nier kan dat prima ook al werkt die niet helemaal 100%. Dus ga ik voor de optie urineleider en nier eruit. Het zal zwaarder worden dan gedacht, maar het gaat me lukken. Er zijn zoveel lieve mensen die aan me denken en me positieve energie sturen dat ik me krachtig genoeg voel dit te ondergaan en een nieuwe manier van leven kan aangaan in het belang van mezelf en een lichaam met een nier. Ook voel ik gelijkertijd dat ik toch geluk heb dat het operatief nog kan en ben dankbaar voor een nieuwe kans. Nu de datum afwachten en zorgen dat ik in de tussentijd goed voor mezelf zorg. Ik ben met een fikse verkoudheid gisteren thuis gekomen uit het ziekenhuis. Een teken dat ik er even helemaal genoeg van had. Ik sta zelf soms verbaasd over mijn nog steeds grote veerkracht. Ik heb een goede Engelbewaarder en die zit stevig op mijn schouder. Tot zover weer mijn verhaal. Het doet me goed mijn gedachten en gevoelens van me af te schrijven en te delen. Maakt niet uit met wie, maar op deze site weet ik dat het begrepen wordt en veel mensen voor keuzes worden gesteld die soms nog zwaarder zijn. Ik hoop dat ze iets hebben aan mijn verhaal.
2 reacties
Wim