Toch weer hoop en goed bericht

Na een spannende dag kregen we donderdagavond te horen dat de operatie van mijn broer voorspoedig was verlopen en hij weer monter was ontwaakt. Wat een kei op zijn 79 ste. Zijn endeldarm is verwijderd en een blijvende stoma is er voor in de plaats gekomen. Vol goede moed dat het goed gaat is mijn broer vastberaden er het beste van te maken. Ik ben trots op hem. Na alle stress en ziekenhuisbezoekjes hoop ik dat ik nu een paar maanden weg mag blijven daar. Mijn bloedglucose begint ook weer normale vormen aan te nemen en met behulp van de insuline hoop ik hem stabiel te houden. Het is een chronische ziekte waar je bij stress veel last van hebt en erg moe van kunt worden. Het weer is ook zo'n factor waar ik erg moe van wordt. Maar maart roert zijn staart en ook april doet nog wat hij wil. We zullen het maar nemen zoals het komt. Ik ga weer steeds vaker en verder lopen en bouw conditie op. Wel langzaam aan want mijn nierstreek reageert nog steeds behoorlijk snel. Ik zie heel erg uit naar het voorjaar en de zon. Het was een vervelende winter met veel emoties en nu is het tijd voor evenwicht. Dat gun ik alle lezers van mijn blog ook. Lieve groet Anne