... Wat zie je er goed uit! ... Wat moet ik daarmee!!!
En dan kom je iemand tegen die je jaren niet hebt gezien. Samen met haar man. Hartelijke begroeting en drie dikke knuffels van allebei. Ze herkenden me eerst niet, maar mijn stem is behoorlijk karakteristiek. Daar word ik vaker door herkend. Ze vinden dat mijn gezicht is veranderd. Ik heb geen idee of ze dat positief bedoelen eigenlijk en het maakt me onzeker. Uiteraard de beleefde vraag hoe het gaat. Ze weten niet dat ik kanker heb. Wat moet ik zeggen? Zij zeggen in ieder geval dat ik er goed uitzie. Ja, dat snap ik. Ik ben 8 kilo aangekomen omdat ik vlak voor mijn kankeroperatie december vorig jaar, gestopt ben met roken. Maar als ze in mijn ogen kijken en naar mijn gedrag, zouden ze meteen zien dat het helemaal niet zo goed gaat...
ik weet eigenlijk wel waarom ze me haast niet herkennen. Ik dans niet meer door het leven. Vlieg niet meer iemand enthousiast om de hals. En mijn ogen stralen niet meer. Dat vind ik nog het ergst. Ik ben stiller en hoor vaak hoe rustig men mij vind geworden. Zal ik mezelf ooit weer vinden? Dan maar druk... maar dan voel ik tenminste dat ik leef...
9 reacties
Ach, daar is-ie weer, die opmerking 'je ziet er goed uit'. Het went niet en het is zo verwarrend om dat te horen als je ernstig ziek bent.
Het gaat om hoe je je voelt en helaas is dat bij jou niet goed.
Ik hoop dat je meer duidelijkheid zult krijgen over je situatie en wens je alle sterkte.
Hanneke
Lieve Hanneke.
ik merk aan je reactie dat je weet waar Ik het over heb. Dat is fijn. Voelt als een bandje. Dank je daarvoor...
Heel herkenbaar. Ook van de mensen die het wel weten hoor ik het dagelijks. Ik durf soms bijna niet meer te zeggen dat ik soms zo moe ben. Alsof je ze dan teleurstelt. En als ik dan zeg dat ik erg moe ben, krijg ik de opmerking dat dat erbij hoort. Tja, wat moet je er mee.
Lieve Zilvervlerk, ja, ik ken dat gevoel. Ik merk dat ik mensen mijd alleen al om de vraag hoe het gaat te voorkomen. Lief bedoelt hoor, maar wat willen ze nu dat ik zeg? De waarheid? Dat ik moe ben en bang en onzeker? En ja, ook de mensen die het weten hebben het maar over mijn gezonde buitenkant. Van 50 naar 58 kilo oogt idd gezond. Maar dat is het dan ook: ik zie er normaal uit. Ze zeggen niet voor niets dat je beter een arm kunt breken, want dat is zichtbaar...
Hi Renée,
hahahaha zo herkenbaar ... hoe is het met je, hoe gaat het nu, wat zie je er goed uit ... Blah ... ik heb er ook zo'n genoeg van soms.
You can see the change in my expressions, my attitude; but you cannot feel the depth of my misery ...
Soms wordt ik boos, andere dagen onverschillig, maar over het algemeen blijf ik eigenlijk positief. Gedurende 6 maanden chemo heb ik me afgezonderd, in mijn eigen wereldje geleefd. Weinig gegeten (omdat alles heeeeel smerig was) en toch kwam ik kilos aan (mijn eeuwige fetish is: yes, afvallen). Meerdere malen was ik er klaar mee. Maar 'iets' in me zei dat ik hier nog niet klaar was. Ik schrijf. Dat helpt. De zon komt elke morgen op, no matter what. En dát is een wonder dat me elke dag weer inspiratie geeft.
Lieve ArdensMissus,
Dank voor je woorden. Ik voel me er wat minder onbegrepen door. En wat geweldig om te lezen hoe jij je er bovenuit werkt. Ik heb morgen de uitslag van mijn scan. Wie weet kan ik dan ook wat positiever zijn. Want zo langer doorgaan is zo zonde van dit leven. Dat lees is nu bij jou ook.
Beste Renée,
Deze zin "Ik dans niet meer door het leven. Vlieg niet meer iemand enthousiast om de hals. En mijn ogen stralen niet meer". raakt mij. Ik herken mezelf. Waar ik alles strijdig aan ging, is nu (3 jaar na de laatste chemo) de glans uit mijn leven. Ben ik alleen nog maar aan het overleven i.p.v. leven. En de opmerking "wees blij, je leeft nog", mag mij ook gestolen worden, net als degene "wat zie je er goed uit". Het is oppervlakkig. Ze zien een plaatje, een buitenkant. Ze zien niet jou.
Lieve groet,
Patricia
Lieve Patricia, ik snap je volledig. Ik snap alleen mezelf niet. Zo levenslustig altijd geweest en nu zo dood als een pier vanbinnen... Dat is toch ook niet te snappen? Dat zal jij ook wel hebben. En ondertussen raast de wereld door...
Ze bedoelen het goed ga ik van uit Laten we het daar maar op houden. Sommige lijken wel bang voor me. Willen me niet in de ogen kijken. Want dan kunnen ze het zien en daarmee omgaan is voor iemand die niet weet hoe het voelt heel moeilijk denk ik.
Sterkte met het vinden van een andere jij. Dat moet ik ook gaan doen.
Lieve woorden. Dikke knuffel vanaf hier van iemand die jou wel begrijpt.
Groetjes, Patricia