Paradox

Mijn dochter is bevallen. Toen de baby nog in de buik zat, heette hij, dat was al bekend, Chipito; toen hij er na iets meer dan 9 maanden, een lastige bevalling en een keizersnee uit kwam, heette hij Jack. Een stoere naam voor een nog heel klein mannetje. Hij gedraagt zich voorbeeldig, slaapt veel en ik vind het oh zo leuk: flesje geven en dan zien dat hij tegen het eind van het flesje al weer in slaap valt; ook af en toe heel gemeen even het flesje iets uit z'n mondje halen want dan doet ie zo leuk. Het is al mooi om met het mannetje gewoon op schoot te zitten, al die geluidjes en plotselinge bewegingen van het hoofdje; de moeite die hij moet doen voor een scheet, prachtig! Hij heeft me ook al geïnspireerd tot een instrumentaaltje. (Zie YouTube link onder)
Ook mooi om te zien hoe dochterlief en schoonzoon ervan genieten. Kortom, een extra dimensie.

Laatst met mijn zoon naar de nieuwste Starwars geweest. Met de Randstadrail naar Den Haag en dan via de trap omhoog naar het Spui. Dat was even schrikken: ik kwam maar ternauwernood boven, hijgend als een paard, me optrekkend aan de balustrade. Zal wel liggen aan de afname van testosteron. Soms zijn er ook van die dagen, of een deel van een dag, dat ik zo moe ben dat ik niet vooruit te branden ben. Fietsen en lopen kost me dan veel meer moeite dan anders. Ik denk zelfde oorzaak. Vandaar dat ik nu toch maar een elektrische fiets heb gekocht. Op mijn oude fiets, waar mijn zoon nu op verder gaat, heb ik in vijf jaar toch dik 20.000 km gereden. Kijken hoe ver ik op deze kom.
Ik had de fiets op internet besteld en hij werd gisteren keurig afgeleverd in een joekel van een doos. Postnl beambte zette het stuur recht, trappertjes erop, aub meneer, fietsen maar. Wel eerst even de accu opladen; dat ging redelijk snel, zo'n 3 1/2 uur, maar ja wachten .... Uiteindelijk gingen de groene lichtjes op de accu uit en dat was, had ik in de handleiding gelezen (jaja, dat krijg je dan met wachten), het teken dat er gefietst kon gaan worden. Het was, volgens de handleiding, het knopje op de accu indrukken en op het stuurpaneel een knopje indrukken en dan zou er allerlei belangrijke info op dat paneel verschijnen. Niet dus!
Dan ga je natuurlijk eerst aan jezelf twijfelen, dus nogmaals op de knopjes drukken: niks. Dat doe je, in vertwijfeling, nog een keer, je schuift wat met de accu en dan bekruipt je een onaangenaam gevoel. Hij doet het niet. Shit, dure fiets met trapondersteuning, moet ik nog zelf gaan trappen want hondje moet wel uit. Had ik hem maar niet op internet moeten kopen, maar ja, dat scheelde wel veel geld.
Dus bedrijf opgebeld en netjes uitgelegd wat er aan de hand was. De vriendelijke telefonist zou op zoek gaan naar een ter zake kundig iemand en zou mij binnen het uur terugbellen. En ja hoor, het zou liggen aan het stuurpaneel, hij zou direct een nieuw paneel opsturen en dan zou ik morgen wel ondersteund kunnen fietsen.
Inmiddels is het de volgende dag en geen paneel. Opgebeld, ja een misverstand, sorry, morgen is het er echt. Ben benieuwd.

De afgelopen weken heb ik samen met mijn vrouw naar een paar afleveringen gekeken van "Over mijn lijk". Zeer aangrijpend en zo oneerlijk. Dat zulke jonge mensen al zo vroeg met deze onbarmhartige ziekte geconfronteerd worden en dat, als de kanker eenmaal uitzaait, ze zo schrikbarend snel en zichtbaar achteruit gaan. Daar lig ik 's nachts aan terug te denken en zo kwam ik op de volgende regels:

Winnen doe je nooit

Je kan vechten tegen moeheid
Of tegen tegenwind
Of tegen de belastingdienst
Kleine kans dat je het wint

Je kan vechten tegen oogkleppen
Anders wordt je pad zo smal
Tegen ieder fanatisme
Van godsdienst tot voetbal

Of tegen de verkeersagent
Want je reed nog door oranje
Tegen de president-to be
Met zijn belachelijke campagne

Maar soms is vechten zinloos
Dan is het een ongelijke strijd
Zaait het uit, wil het niet meer stoppen
Alsof je een open wak in glijdt

Maar soms is vechten zinloos
Misschien win je een maand of twee
Misschien win je zeven maanden
Uiteindelijk neemt ie je mee

Je kan vechten tegen domheid
Stem vóór beter onderwijs
Of tegen bodemloos verdriet
Door middel van een wereldreis

Je kan vechten tegen helse pijn
Er zijn vele medicijnen
Je kan vechten tegen willekeur
Er zijn velen die met je strijden

Je kan vechten tegen moeheid
Of tegen tegenwind
Of tegen de belastingdienst
Kleine kans dat je het wint

Maar soms is vechten zinloos
Want al is je leven niet voltooid
Je vecht een ongelijke strijd
En winnen doe je nooit

Maar soms is vechten zinloos
Want al is je leven niet voltooid
Kanker vreet van binnen uit
En winnen doe je nooit.