Here and now, boys.
" But why did they teach him those things? Why attention? Why 'Here and now'?"
" Well ..." She searched for the right words in which to explain the self-evident to this strange imbecile. "That's what you always forget, isn't it? I mean, you forget to pay attention to what's happening. And that's the same as not being here and now."
Hier en nu, mijn motto komt van het boek "Island" van Aldous Huxley. Niet vergeten aandacht te geven aan wat er om je heen gebeurt, aan wat je doet, anders besta je gewoon niet.
Voor de meesten die hier blogs schrijven of lezen zal het gewicht van deze woorden zwaarder wegen dan voor de doorsnee Nederlander.Hoe beperkter je tijd is, hoe belangrijker "Here and now" wordt.
Afgelopen week was dan eindelijk de afspraak met de uroloog. Ik keek heek dubbel naar de uitslag van het gesprek. Een goed bericht heeft altijd een donker randje omdat je ergens in je achterhoofd weet wat de toekomst gaat brengen. Maar er is ook nog een ander gevoel dat ik moeilijk onder woorden kan brengen. Het gevoel dat je eigenlijk ook zit te wachten op een slecht bericht, ter bevestiging van het feit dat je die vreselijke, stiekeme ziekte die kanker heet, onder de leden hebt en waarvan ik zelf en mijn naaste omgeving - gelukkig - nog niets merken. Maar die dus wel degelijk ergens in je lijf geniepig cellen verwoest. Heel dubbel allemaal.
Terug naar "Here and now". Geniet van het moment, probeer zoveel als mogelijk dat donkere randje te vergeten en ben je bewust van "being here and now".
Afgelopen woensdag was ik wel degelijk bang dat ik, net als bij bijna alle andere afspraken die ik in ziekenhuizen heb gehad, geen goed bericht zou krijgen. Dat de PSA niet of nauwelijks gezakt was of dat ik andere medicijnen zou krijgen waarvan je niet weet hoe je er op gaat reageren, maar niets van dat alles. De PSA was gezakt van 0,7 naar 0,03 dus ik kan het houden bij 1 pilletje Cyproteron en dat was een mooi bericht, dat voelde goed!
Wel heb ik op het ogenblik meer last van bijwerkingen: warm en koud voel ik veel extremer dan in het verleden, sporten kost meer moeite en als ik overdag ga lezen val ik geheid in slaap. Maar dat is peanuts als ik sommige andere blogs lees.
Sinds een week of twee heb ik mijn oude hobby weer opgepakt, muziek opnemen. Met de computer, een 24 sporen recordertje en mijn iPad. Daar kan ik me helemaal in verliezen dus heb ik tijd tekort.
Ik kan er weer drie maanden tegen.
" Well ..." She searched for the right words in which to explain the self-evident to this strange imbecile. "That's what you always forget, isn't it? I mean, you forget to pay attention to what's happening. And that's the same as not being here and now."
Hier en nu, mijn motto komt van het boek "Island" van Aldous Huxley. Niet vergeten aandacht te geven aan wat er om je heen gebeurt, aan wat je doet, anders besta je gewoon niet.
Voor de meesten die hier blogs schrijven of lezen zal het gewicht van deze woorden zwaarder wegen dan voor de doorsnee Nederlander.Hoe beperkter je tijd is, hoe belangrijker "Here and now" wordt.
Afgelopen week was dan eindelijk de afspraak met de uroloog. Ik keek heek dubbel naar de uitslag van het gesprek. Een goed bericht heeft altijd een donker randje omdat je ergens in je achterhoofd weet wat de toekomst gaat brengen. Maar er is ook nog een ander gevoel dat ik moeilijk onder woorden kan brengen. Het gevoel dat je eigenlijk ook zit te wachten op een slecht bericht, ter bevestiging van het feit dat je die vreselijke, stiekeme ziekte die kanker heet, onder de leden hebt en waarvan ik zelf en mijn naaste omgeving - gelukkig - nog niets merken. Maar die dus wel degelijk ergens in je lijf geniepig cellen verwoest. Heel dubbel allemaal.
Terug naar "Here and now". Geniet van het moment, probeer zoveel als mogelijk dat donkere randje te vergeten en ben je bewust van "being here and now".
Afgelopen woensdag was ik wel degelijk bang dat ik, net als bij bijna alle andere afspraken die ik in ziekenhuizen heb gehad, geen goed bericht zou krijgen. Dat de PSA niet of nauwelijks gezakt was of dat ik andere medicijnen zou krijgen waarvan je niet weet hoe je er op gaat reageren, maar niets van dat alles. De PSA was gezakt van 0,7 naar 0,03 dus ik kan het houden bij 1 pilletje Cyproteron en dat was een mooi bericht, dat voelde goed!
Wel heb ik op het ogenblik meer last van bijwerkingen: warm en koud voel ik veel extremer dan in het verleden, sporten kost meer moeite en als ik overdag ga lezen val ik geheid in slaap. Maar dat is peanuts als ik sommige andere blogs lees.
Sinds een week of twee heb ik mijn oude hobby weer opgepakt, muziek opnemen. Met de computer, een 24 sporen recordertje en mijn iPad. Daar kan ik me helemaal in verliezen dus heb ik tijd tekort.
Ik kan er weer drie maanden tegen.
2 reacties
Wat kun je alles boeiend verwoorden.
Gelukkig een positief einde van deze blog, Ik wens je voorlopig weer 3 mooie maanden toe en hierna zien we weer verder. Het ga je goed.
Marenov.