Einde Zoladex na 2x?

2025 Heeft ons tot nu toe geen geluk gebracht. Op Nieuwjaarsnacht had Tipa al het idee dat 2025 het niet ging worden.

Het begon begin januari toen Tipa misstapte bij het uitlaten van Keetje en haar gezicht beschadigde en haar pink brak. 

Er werd na vele onderzoeken laaggradig marginaal zone lymfoom bij Tipa gediagnosticeerd, gelukkig laaggradig dus daar kan ze nog wel even mee vooruit.

In mei hoorden we dat het huwelijk van onze dochter misliep, dus veel verdriet en emotie en geregel. Ze heeft het leven gelukkig weer snel opgepakt maar het hakt er wel in.

In juni kreeg ik bericht dat het gebruik van Zoladex maar tot een geringe daling van de PSA had geleid.

In augustus gingen we naar een heerlijk rustige plek in Frankrijk met dochter en kleinzoon om met zijn allen even bij te komen. Op de dag van aankomst liep ik wat te stoeien met mijn kleinzoon, verlies mijn evenwicht en maak zo’n You Tube val in slow motion: rib(ben) gekneusd. We hebben het nog een week uitgehouden maar de pijn was zo vervelend dat we maar eerder naar huis zijn gegaan. Onderweg naar huis het gezondheidscentrum gebeld en Diclofenac voorgeschreven gekregen die ik bij thuiskomst direct heb opgehaald en ingenomen. Samen met de 4000 mg paracetamol per dag die ik al slikte heeft dat goed geholpen.

Vandaag kreeg ik de uitslag van het bloedprikken: PSA gestegen van 14,7 naar 28,6, nagenoeg een verdubbeling. Ik denk dat de afspraak voor de 3e buikprik, gepland voor volgende week, niet doorgaat.

Donderdag hoor ik wat van Moorselaar er van vindt.

Kortom, gaat lekker dus!