Tijd vliegt
Ik zit op de bank en “kijk” een of andere slechte actiefilm met een willekeurige acteur in het straatje van Sylvester Stallone of Arnold Schwarzenegger.
Ik bedenk me ineens dat deze films zonder ongevraagd commentaar van ons pap nog veel slechter zijn. Altijd voorzag ons pap zulk soort films met uitroepen als: “Da ken niej, flauwekul”, “Maaaaar moette kieke, kiek dan!” en “O ja, nou weet ik t wir, die guh dood” net voor t eind van de clou. Meestal kwam dr vanuit ons dan een korte, ongeïnteresseerde opmerking of knik. Niet dat hem dat wat interesseerde want hij ging gewoon door met zn commentaar.
Ik mis het dat wanneer ik belde, hij opnam met de zin: “Mi de knapste mens van Handel” en hoe hij uit zijn hok kwam gestrompeld als je van t huis naar achter riep voor koffie of gewoon om te laten weten dat ik er was. Door al zijn ongelukken van t motorrijden had ie “koi knies”.
Het hok, de plek waar hij altijd aan zijn motor aan het werken was, waar het een grote chaos was (en is), de vrijdagmiddag kroeg, het is er nog hetzelfde als 7 maanden geleden. Heerlijk om in zijn chaos en spullen te zijn en hem even in de buurt te hebben.
Tijd vliegt zeggen ze wel eens, hoe ouder ik word hoe meer ik dat ook ervaar. Het is al bijna zeven maanden geleden dat we afscheid namen. Ik kan zeggen dat het best goed met me gaat, de goede dagen overheersen. Toch blijft het gek, het nooit meer.. nooit meer even bellen, nooit meer even langsgaan, nooit meer samen op de bank zitten en niks zeggen.. nooit.
8 reacties
Zeven maanden alweer! Wat heb je een mooie herinneringen aan je vader. Grappig dat hij altijd commentaar gaf op films, dat doe ik ook, ik zou wel willen weten of mijn kinderen dat gaan missen te zijner tijd, maar ja, dan ben ik er niet meer bij.
Koi knies heb ik niet, gelukkig, alleen koi longe! Het gaat vast nog heel lang duren voor je z'n hok gaat opruimen. Een stukje gestold verleden.
Nooit meer... Dat is wel heel erg lang he? Maar je redt het wel! Verdriet mag je voelen.
Keiveel liefs, Marian
Ja niet te bevatten hoe snel de tijd gaat. Zo gek om te beseffen dat hij er al 7 maanden niet meer is..
Dat hok wordt denk ik nooit helemaal opgeruimd.. er worden wat dingen verkocht/hergebruikt maar dat moet zo blijven zoals t is. Zodat je daar gewoon even kunt zitten en van dichtbij kunt voelen hoe hij was. Een rommelkont haha.
Dat nooit is t heftigst, op momenten dat je het eigenlijk niet verwacht.. maar ach, dan jank ik even een potje en dan kan ik er weer tegenaan.
liefs, Evie
Wat een leuke herinneringen heb je aan je vader. Je hebt mij er mee aan het lachen gemaakt. En me even herinnert aan mijn bijna 10 jaar geleden overleden vader, die ook de grappigste thuis was (vond hij zelf dan toch, he). Zolang we onze vaders nog herinneren zijn ze niet helemaal weg, die van mij spookt in ieder geval nog regelmatig rond (in onze hoofden en gesprekken).
Miranda XX
Fijn, goed om te horen :). Volgens mij een mannending, dat denken dat ze grappig zijn haha.
Gelukkig zijn de fijne herinneringen er nog en zijn ze inderdaad niet helemaal weg.
Liefs, Evie
je verwoord het zo mooi gek is dat het dat je alles zo wil houden als het was ik herken het helemaal ik schiet helemaal in de stress als in mijn geval iemand iets wil opruimen wat van mama was nee kan niet mag niet moet precies blijven zoals het is het liefst zou ik alles in mijn huisje opslaan maar dat gaat niet meid je doet het hartstikke goed en blijf jezelf bij mij is het nu net 10 maanden geleden en het went nooit en idd compleet word het nooit meer en dat zullen we ieder op onze eigen manier moeten verwerken.......
ik wens jullie heel veel sterkte succes en wijsheid
groet skippybal
Je moet toch verder, of je wilt of niet. We komen dr wel, soms met wat flinke hobbels in de weg.
Jij ook sterkte!
Liefs, Evie
Hoi Evie
Fijne herinneringen van je vader,die zullen er ook altijd blijven je draagt hem mee in je hart. Mijn vader heeft sinds juni de diagnose longkanker gekregen, we zitten er nu dus net midden in. Hij heeft nu ongeveer 4 weken geleden 5 bestralingen palliatief gehad. Een kerel 184 cm lang weegt nu nog maar 71 kg. ik zie mijn vader veel inleveren en hoop dat hij de omslag nog mag meemaken van de uitwerking bestraling. hij heeft ondertussen al 2 antibiotica kuren gehad omdat hij koorts kreeg na de bestralingen en heeft continue 3 ltr zuurstof. Ik probeer elke dag nog mooie herinneringen te maken voor als hij er eens niet meer is.
Dikke knuffel
Die herinneringen draag ik zeker mee!
Heftig hoor, om je vader zo te zien! Ik hoop voor jullie dat je vader zich beter gaat voelen en samen met jullie nog veel mooie herinneringen mag maken! Koester ze, later haal je daar veel troost uit.
Sterkte voor je vader en je familie!