30. Vakantie?
Juli 2024
Yessss vakantie! De laatste paar weken was het erg druk op het werk. De laatste dagen gelukkig rustiger dus ik kon aardig ontspannen mijn vakantie ingaan. Dit jaar hebben mijn jongste zoon en ik besloten om niet op vakantie te gaan omdat we volgend jaar graag naar Amerika willen reizen. Ik heb altijd wel een week nodig om me los te weken van mijn werk en in de vakantie modus te komen. Er waren nog wat klusjes thuis die allang op mijn lijstje stonden en nu kon ik ermee aan de slag. De stoep in mijn achtertuin moest schoongemaakt worden, ik had vorig jaar een opblaasbare jacuzzi gekregen, die moest ik ook maar eens gaan opzetten en kijken of hij het wel zou doen. De eerste dagen heb ik mijn werk apps nog niet op dempen staan (ben wel keurig gelijk uit de team app gegaan) en ik denk toch nog veel aan de gasten die er de laatste werkdag waren, hoe zou het met ze gaan? Ik merk dat ik toch 'even snel' werkgerelateerde info lees, dat kan toch geen kwaad? Hmmm misschien toch wel, ik voel me doodmoe en somber. Vreemd want ik slaap echt wel 8 uur per nacht maar het lijkt alsof ik steeds vermoeider word. Ik heb er inmiddels ook een zeurende hoofdpijn bij. Ik ben ook niet keihard aan het werk, ik stop wanneer ik geen zin meer heb. Maar mijn hoofd zit bomvol, hij voelt zo zwaar, ik merk dat mij lijf protesteert. Ik kan in de ochtend van de rugpijn niet meer in bed liggen (ben natuurlijk ook al 50 🙃) , dan heb je de standaard zeurende hoofdpijn, mijn handen beven en de spieren van mijn armen maar ook mijn kaak staan constant op spanning, ik verlies tranen maar weet niet eens waarom, ik mis Bas maar dat ligt niet meer aan de oppervlakte. Ik kan gerust over hem praten zonder dat ik gelijk hoef te huilen. Neeee, dat kan toch niet? Ik heb vakantie, ik heb dit na dit volle jaar, toch echt de tijd nodig om te ontspannen, waarom is dit zo moeilijk? Daar heb ik natuurlijk aan zitten denken. Het afgelopen jaar ben ik eigenlijk non-stop druk geweest, sommige dingen waren echt noodzakelijk, andere dingen moesten 'een keer' gebeuren. Maar er is geen rem geweest. Tuurlijk geeft het een goed gevoel als je een klus kunt afvinken van je lijstje dus ik beleef er ook veel plezier aan. Ik heb het 'gewone' leven na het overlijden van Bas meteen weer opgepakt, dit is voor mij heel goed geweest want het zorgde ervoor dat ik niet in een diep dal terecht kwam. Maar misschien heb ik het actieve leven wat te actief gemaakt. Ik hou ook niet van lanterfanten, altijd enigzins nuttig bezig zijn ligt ook echt in mijn aard. Maar misschien ben ik wat doorgeslagen. En nu is mijn vakantie al voor 2/3 voorbij en voel ik me onrustiger dan aan het begin van de vakantie. Bewust ontspannen terwijl je in je vakantie thuis blijft en geen echte afspraken hebt (voor uitjes oid), ik vind het lastig...
4 reacties
Als ik je zo lees is het nu tijd voor jou. Voor "me" tijd. Tijd die je besteed aan dingen die jou plezier en ontspanning geven. Een boog kan niet altijd gespannen staan en zie het alsof de pijl net weg is. De boog zwiept alle kanten op en trilt nog na.
Leg de boog een tijdje weg.
Rouw om jouw Bas zit volgens mij erg diep en laat zich wel dempen door actief te blijven, maar die emoties willen een keer gevoeld worden. Dat uit zich dan wellicht in onbegrepen tranen. Laat ze maar even stromen. Dat geeft ruimte, ik kan het weten. Zoals Zweef al zegt is het goed meer tijd voor jezelf te nemen zodat je weer controle krijgt over de koers van de pijl.
Liefs, Monique
Mensen in het algemeen moeten het tegenwoordig "leren" om niet bezig te zijn. Veel bezig zijn is leuk maar ook de geest vraagt zijn tijd. En dat voelt vaak oncomfortabel. Effe minder i.p.v. meer prikkels geeft ruimte om vanbinnen "op te ruimen" en niet enkel buiten. Maar ik sluit me aan bij Monique en Zweef, gun jezelf die tijd, tranen en dat onbestemde gevoel...
Ik denk dat hiermee geschreven is, wat ik ook zou willen schrijven
Liefs Peter