We doen maar wat...

...en als het werkt, laten we dat zo.

Het was een interessant gesprek vanmorgen met Bergman. Ik was daar voorafgaand aan de tweede chemo en zoals bijna altijd zijn onze gesprekken bijzonder. Met mijn ervaringen en zijn ervaringen. Hij was blij dat mijn psa stabiel was en verwachtte pas na de derde kuur significante dalingen daarvan. Ook verbaasde hij zich over mijn niet aanwezige haardos, of ik al een optie had genomen op het toekomstig verdwijnen daar van. Nee, wakker worden met haar op, ...uh tussen je tanden is maar niks, moest hij toegeven. Mooie bos haar heb je trouwens, riep ik hem toe. Hij nuanceerde dat.

Na de gebruikelijke wetenswaardigheden wees ik hem op de recente publicatie op "zijn" Duos. Hij is daar ook hotemetoot. De mailing was al in zijn prullenbak beland, maar hij zocht hem toch nog op:

https://stichtingduos.nl/koeling-en-compressie-tegen-chemo-geinduceerde…

Jullie hoeven van mij het engelstalige onderzoek niet te lezen, het komt er op neer dat er onderzoek is gedaan naar het bloedeloos maken van een hand terwijl er een taxus chemokuur werd gegeven en wat dat voor effect had op het krijgen van ernstige neuropathie. Ruim honderd vrouwen met borstkanker welke Docetaxel zouden krijgen werden ingedeeld in 2 groepen. De ene groep kreeg aan de hand die ze het meest gebruikten een koudehandschoen en aan de andere hand niets. En de tweede groep kreeg twee latex handschoenen in een kleinere maat dan de hand over elkaar heen aan één hand en aan de andere hand ook niets. In beide gevallen wordt de bloedsomloop in de hand beperkt, zodat daar minder chemo komt. Door de andere hand niet te behandelen met iets, kon een uitstekend vergelijk worden gemaakt. Bergman noemde dat geniaal. En ook de resultaten van die aktie waren geniaal, zo zeer zelfs dat Bergman ging overleggen waar hij dit het beste kon aanzwengelen binnen het avl. Ik zou er geen baat meer bij hebben, zei hij. Maar anderen na mij mogelijk wel.

Daarna vroeg ik hem wat de gedachte was achter driewekelijks kuren. Had het met de tijd tussen celdelingen te maken..? Neehoor, dat kwam uit de studie uit 2004, waarbij het oude middel werd vergeleken met een wekelijkse en een driewekelijkse kuur en dat de driewekelijkse beter werd verdragen. En later is ook weleens een tweewekelijkse geprobeerd en die gaf hetzelfde resultaat als de driewekelijkse. En waarom dan 10 kuren? Bergman had de onderzoeker uit 2004 zelf gesproken en die zei dat 10 een mooi getal was en dat het werkte en wat werkt moet je niet veranderen. Duh...

En waarom dan bij diagnose met botuitzaaiingen en orgaan uitzaaiingen 6x een kuur? (Jullie lezen het juist, ik stel kritische vragen.) Protocol is hormoontherapie. Maar we willen toch alvast wat extra's doen en daarom doen we alvast ook docetaxel. Maat niet teveel hoor! Zes is wel een mooi getal. En dat lijkt te werken, dus dan veranderen we dat niet.

Zowel mannen met prostaatkanker als vrouwen met borstkanker krijgen Docetaxel. Maar vrouwen krijgen een hogere dosis. Waarom? Nou...bij vrouwen blijkt een dosis van 100 ml per m2 goed te werken, ooit bedacht, dus dat laten we zo. En vrouwen zijn over het algemeen jonger en vitaler bij diagnose dan (meestal) oudere mannen met prostaatkanker. Dus mannen krijgen een dosis van 75 ml per m2. We kunnen die bijna bejaarden geen hogere dosis aandoen? En het werkt, dus laten we het maar zo. Duh...

Doordat het gesprek wat uitliep, werd ook de chemokuur later besteld en moest ik tot 11.00 wachten, alvorens het goedje klaar was. Betekende wel dat ik weer kon genieten van heerlijke etensgeuren, welke ik opnieuw niet tot mij kon nemen vanwege halfbevroren vingers in overmaatste koelwanten.

Met lede ogen zag ik de bbq kar met spareribs aan mij voorbij trekken...