Twee proesten en drie gapen
Ik weet feilloos te herkennen wanneer Boefke hoge nood heeft. Boefke heeft vaak hoge nood, want Boefke zuipt als een ketter, water dan. En we kunnen er haast de klok op gelijk zetten, als er wat in gaat, moet er ook wat uit. En dat geeft hij aan doormiddel van een proest. En dat doet hij twee keer. De eerste keer om het duidelijk te maken dat er hoge nood is en de tweede keer net voordat hij op springen staat. En als je dat negeert, dan is het je eigen schuld als je daarna met je voeten in een plasje staat.
Zweef proest niet, Zweef gaapt. En mevrouw Zweef voelt dat feilloos aan. Als Zweef onbedaarlijk moet gapen tijdens bezoek aan het Binnenmuseum van het Buitenmuseum vanwege de tentoonstelling over Schokland, dan heeft dat niets te maken met hoe interessant de tentoonstelling is, maar alles met dat Zweef kennelijk niet meer kan drentelen door zalen. Als Zweef drie keer gaapt, dan moet er met gezwinde spoed een stoel of bankje worden opgezocht, zodat hij zich daarop kan vleien.
De museumrestauratie was gelukkig niet ver. Daar zijn ze absoluut niet commercieel, want er is nauwelijks iets te krijgen. Koffie en thee wel, maar iets erbij, dat is altijd op of het is al bijna anderhalf uur voor sluitingstijd en dan bergen ze het alvast op, denk ik. In ieder geval is de wachtrij dan wel lekker kort.
Na het museum een kleine wandeling door het centrum. Enkhuizen is een echte aanrader voor een stadswandeling. Zoveel hebben wij niet gedaan, maar het viel mij op dat als ik maar langzaam doorloop, het met het gapen meeviel. Slenteren en etalages bekijken leek tricky.
Ik denk dat ik de volgende keer bij museumbezoek zekerheidshalve een rolstoel meeneem, dan heb ik altijd een stabiele zetel bij de hand.
13 reacties
Ik ben me aan het oriënteren op een loopfiets met elektrische ondersteuning.... kan tot 25km met een snelheid van 6km/u lopen.... ik zie mezelf al weer gaan... de fiets houdt het langer vol dan ik, maar ik hou met fiets ook langer vol en... ben weer mobieler zonder meteen in een rolstoel te gaan.... In januari de verzekering maar is lastig vallen :D
Ik heb een elektrische fiets, maar sind het schaambeen en de zitbotjes aangedaan zijn, zit ik niet meer comfortabel. In tegenstelling tot het motorzadel, maar dat is veel breder, langer en zachter. Een motorbuddy op de fiets, daar moet ik hard over nadenken of dat wel praktisch is. Tot dan verplaats ik mij hoofdzakelijk met het Swarte Paert. Die is helaas niet opvouwbaar. Als ik die meeneem kan die op de aanhanger, maar die raak je ook nou niet overal zo gemakkelijk kwijt. En ook het laden en lossen is een beetje een gedoe.
Hoop dat het de komende maanden beter gaat en dat de botuitzaaiingen behoorlijk op hun flikker krijgen. Dan zou het zomaar kunnen zijn dat het energieniveau wat toeneemt en de botpijn minder.
Een ouderwets Puch zadel
Kijk is op Rollick loopfiets. Die is dus deelbaar en elektrisch en past achter in de auto en mag het museum in (als het goed is :D). Dat zitten is daarop ook wel een ding, maar het ziet er best comfortabel uit. Grootste voordeel lijkt mij, dat je zelf kunt bewegen, maar als je moe wordt kan je ook even uitrusten. IK had wat research gedaan en las meerdere revieuws van mensen die eerst een niet elektrische hadden, maar dan met name in het bos of met heuveltjes toch best moeite hadden en uiteindelijk toch overgestapt zijn. Door de elektrische ondersteuning kom je veel makkelijker over wat ruwer terrein en heuvel op.
Ik heb deze dus nog niet! Maar ben het wel serieus aan het overwegen. Denk dat dit cadeautje wordt voor mezelf van mijn transitievergoeding. Lijkt me heerlijk om weer wat mobieler te zij.
Auto van de zaak
Daarmee mag ik niet naar binnen in het museum.
Geen enkele fiets zit comfortabel, vind ik, na maximaal vijf minuten zijn pijn en ongemak ondraaglijk en dan heb ik het zowel over mijn gezonde als zieke ik.
En gapen... ik las ooit eens dat gapen een teken van interesse is 😎. Door te gapen breng je meer zuurstof naar de hersenen die daardoor dus terug alerter zouden kunnen worden. Heb het toch maar niet geprobeerd op vergaderingen 😉.
In elk geval, Zweefje gaapt, Zweefje slaapt! En het is goed dat je iemand bij je hebt die mee in de gaten houdt wanneer je best even rust neemt.
Toch maar een opvouwbare swarte pony zoeken dan….
Liefs Fram
Opvouwbaar Swart Pony, kan dat niet via WMO?
Ik krijg niet eens een gewoon paard, laat staan een pony. Weet je wat je nog wel moet kunnen om zoiets te krijgen? Ademen en meer niet zo ongeveer...
Ik kan hem vergoed krijgen (stond niks bij over opvouwbaar) als ik hem niet zelf kan betalen. Oh, en of ik minimaal 240 euro per jaar wil bijdragen.
Ik kijk wel op marktplaats.
Pracht museum! Wij zijn er gék op! Heel herkenbaar ook door de vele verhalen van mijn mam. Ze heeft er heel vroeger ook gewoond, opa en oma met het gezin. Om de huisjes te bezetten, dan leek het nóg echter. Schilderijen van de oom van mijn moeder, zo'n markante vissen met pijp. Prachtig!
Rolstoel best goed plan. Zal niet overal helemaal vlekkeloos gaan, maar dat past ook weer niet bij jou. Uhh.. of ben je alleen binnen geweest?
Enkhuizen is geweldig, toch?
Knufs xx HB
Nee, we waren samen. Maar ik zie mij nog niet in een rolstoel zitten en voortgeduwd worden. Die stoel is dan echt om een goede stoel bij de hand te hebben. Ik zou misschien ook een campingvouwstoeltje kunnen meenemen, maar die dingen zijn vaak zo verrekte laag. Niet zeker of ik daar dan weer uitkom met die stalpoot annex kous. En om je dan met stoel en al om te laten kukelen en op handen en voeten voort te kruipen op zoek naar een stabiele steun om je aan op te trekken.....
Ik heb een rollator met een stevig zitje. Zo heb ik altijd een zitplek bij de hand. Door de uitzaaiingen en slijtage in mijn rug kan ik niet lang meer stilstaan of lopen en dan is zo'n rollende stoel erg handig. Opvouwbaar bovendien, dus ligt standaard in de achterbak.
Liefs, Monique