Opgeblazen motor en drie lekke banden.
Nou, niet helemaal als hierboven, maar zo voel ik mij wel. We hadden een kampeerweekend met vrienden in Limburg. Vrijdag heen gereden na mijn werk. Eigenlijk al fout, ik had een vrije dag moeten nemen, dus toen we tegen acht uur aankwamen, was ik af. Die nacht slecht geslapen, het bleek dat het matras onder een vals plat lag. Mijn lief merkte het de volgende morgen ook al op; het hoofd lag lager dan de rest.
Zaterdag een rondrit gemaakt door het Limburgse land richting Epen. Smalle weggetjes, omhoog en omlaag, genoten. En daarna nog een bbq. Wel erg moe daarna. En ik voelde mijn neus een beetje, dat die vol liep. 'S nachts opnieuw slecht geslapen, gedroomd, hoewel we nu goed lagen. Lief sliep als een blok. We zouden nog een gezamenlijk ontbijt doen en zelf zouden we er nog een nachtje aan vastplakken, maar ik was af. Snotterig. Geen ontbijt, ik wilde naar huis. De boel ingepakt en tegen de avond weer thuis. Bedje ingerold, lief heeft de camping spullen uitgehangen. Wat een lieverd! Gisteren te moe voor boe of bah, vandaag iets beter, hoewel het rondje met het hondje van twee kilometer het niet werd. Na tweehonderd meter speelde de meniscus op waar ik al een half jaar geen last mee heb en was ik uitgeput. Terug naar huis, waar ik hijgend op de bank plofte.
Ik moet echt leren om om mijzelf te denken!
11 reacties
Ergens heb ik in mijn boek geschreven dat wij er méésterlijk in zijn om ánderen te zeggen dat ze ook / of eerst om zichzelf moeten denken. Zelf uitvoering geven aan de opdracht die we anderen meegeven zit er vaak echter niet in. Je bent dus zowaar een echt mens, ook al ben je een vreemd kind. Zeg dat maar tegen die juf...
De tijd zal het leren of je iets geleerd hebt van dit avontuur... hahaha, ze denkt heel vals dat je nog wel 'een paar keer' zult struikelen. Hou het maar op ervaringsdeskundige die je dit influistert...
Maar.... daar op die bank kun je goed het boek lezen dat je ging bestellen of eventueel bij de bieb ging halen...:-) :-) :-)
Lieverd, jouw lief is een lieverd!
Dus jullie passen bij elkaar. Mooi!
Ik wens je dat je snel weer bijgekomen bent en je weer fit voelt. Gelukkig is die sloot al gedaan en de rest wacht wel op je
Knuffels en veel liefs xxxxxxxxxxxx Hebe
Zou het graag aan dat nonnetje willen vertellen, maar ik vrees dat dat zal moeten wachten tot ik ook boven ben. Hoewel, hoe oud zal ze nu zijn? Ergens dik in de negentig?
Nou, dan gaat het nog maar héél lang duren voordat je haar dat vertelt!
Erg herkenbaar. Degene die een goede cursus 'doseren voor kankerlijders' kan geven, heeft een gat in de markt ontdekt. Bijkomen, uitrusten, slapen, en pas goed op jezelf! Sterkte en liefs XXX
Wat jammer, Zweef. Het was je zo gegund, een fijn weekend weg. Ik hoop dat je snel weer opknapt.
Ga je even naar de teststraat? Je weet het immers nooit.
Sterkte!
Hanneke
Ik vraag mij af wat de toegevoegde waarde is om mij te laten testen, anders dat ik daar laboratoria mee spek. Ik zit thuis, heb al mijn afspraken afgezegd en blijf binnen of in de tuin tot ik uitgeziekt ben. Verder ben ik volledig gevaccineerd met Moderna.
Als ik positief zou testen, dan moet ik in quarantaine, hetgeen ik nu al ben.
En om mij alleen voor de statistiek te laten testen....
Maar lief dat je er om denkt.
Hoi Zweef
Eigenlijk weet je het best wel dus volgende keer weet ik nu al cker dat je vrijdag een vrije dag neemt ,moeiheid kan zon spelbreker zijn maar doseren kun je leren toch ,hoop dat je thuis weer een beetje bijkomt en ja dat je een regelrechte kanjer hebt als lief was allang duidelijk .sterkte zweef
Dikke knuff voor jou en je lief🍀
Dag Zweef,
Dat is vaak het probleem. De geest is nog prima, maar het lichaam …. Ook ik ga vaak te lang door met de dingen die ik leuk vind en dat moet je op een later moment bekopen. Gelukkig heb ik een vrouw, die ondanks mijn eigenwijsheid, er op toeziet dat ik mezelf niet teveel uitput en meestal op tijd op de rem gaat staan. En dat is maar goed ook. Want ik ben bang dat ik mezelf anders dan helemaal uitput en zo kan ik er nog wel een tijdje tegen. Het ga je goed.
René
Ik ben er weer een beetje. Alle stadia doorlopen, van snotterig via druk op de ogen (voorhoofdsholteontsteking?) naar hoesten en volle zakdoeken. Vandaag een stukje gelopen naar de boei op de strekdam bij het haventje. De dijk over via het trapje...Uitgeput boven. Kleine stapjes, dan speelt de meniscus niet op. Bijelkaar toch een kleine kilometer.
Waar hebben we het over? Een kilometer!! Pfffft. Eerst maar aansterken.
Leuk vooruitzicht, zaterdag een voorstelling van Vis a Vis in Almere.
https://visavis.nl/theater-spektakel-wild/
Ach Zweef wat vervelend ,blij te lezen dat t een pietsie beter gaat maar een kilometer lopen en n trappetje op en af ,nou knap hoor ,veel plezier zaterdag
Warme groet hes👍😁
Je bent een topper!
Punt.
Met knuf xxx