Grijze regen

Wat een prachtige dagen waren het. Zonnig, relatief warm. Maar nu is het koud, grijs en gaat het ook nog regenen. Ik zie het op mijn schouders, tussen mijn vingers, als ik mijn hand door mijn haar haal. En geen enkel drupje, maar een behoorlijke miezer. Het valt nog niet met bakken, maar dat zal niet lang meer duren. 

Mijn vader was al voor zijn dertigste kaal als gevolg van een ziekte. Hij had TB en ik weet niet of zijn kaalheid nou kwam vanwege de TB, de medicijnen of dat hij nog wat anders onder de leden had. Ook zijn baard stelde niks voor, net als de mijne. Maar mijn haardos was altijd dik zonder gebruikelijke inhammen. Vriendinnen van mevrouw Zweef vroegen haar waar ze die haardos met jonge kop eronder had gevonden 😂. Zoiets zochten ze allemaal!

En nu een dikke miezer van grijze haren. Verlies ik mijn wilde haren nu echt?

Komende anderhalve week druk. Volgende week chemo 2 en daarna een nachtje naar Den Haag, romantische overnachting voor twee. Geboekt voordat de chemo was gepland. 

Zal ik voor die tijd nog langs kapper Koen gaan en het bolletje laten polijsten? De haren wil ik opvangen en voorlopig bewaren, als herinnering aan betere tijden. En ter vergelijk, want je weet nooit of het terugkomt en hoe. Als dreumes schijn ik blonde krullen en slagen te hebben gehad, hoewel ik achteraf mijn moeder verdenk van die inmenging.

Nu op de valreep van verscheiden krijg ik eerbied voor MIJN grijze haren.