Grenadine groen
Bor de Wolf had in zijn Praathuis drie grote vaten staan met een vatkraantje. Daar tapte hij voor de dieren van het Grote bos glaasjes grenadine. Rood was het meest geliefd, maar groen was er ook. En misschien ook wel geel.
De eerste behandeling met Radium 223 heb ik gehad. De behandeling stelt op zich niet veel voor. Alsof je radioactief contrastvloeistof krijgt ingespoten. De locatie is hetzelfde, als ook de handelingen en de hoeveelheid van de infuusvloeistof. Maar het voelt toch wat anders. De wetenschap dat het goedje veel radioactiever is, geeft een soort van "geen weg terug" gevoel. Zou het laten zetten van een tattoo ook zo voelen?
Ik ervaar (nog) geen bijwerkingen, hoewel ik vandaag minder in mijn energie zat. Zweef heeft nu zijn eigen praathuis, met zijn eigen rituelen, zoals twee keer doortrekken met het deksel dicht, grondig handen wassen en lijfgoed apart van de overige was bewaren tot hij niet meer radioactief piest en poept. Dan gaat dat in een aparte wasbeurt gewassen worden.
Zweef tapt geen rood. Zweef tapt gewoon geel, hoewel er best een vleugje groen in zou kunnen zitten.
13 reacties
Groen, da's toch reine claude, van die overheerlijke groene pruimen gemaakt.
Ze zoudeb die radium toch ook met smaakjes kunnen leveren, dan ruikt het in ieder geval wat beter.
Het spul zelf is reukloos, denk ik. Ik vreesde iets van metaalsmaak in mijn mond te krijgen, maar dat was niet zo. De brandweerlui in Chernobyl kregen een metaalsmaak in de mond, maar die hadden dat spul ook weer ingeademd. En dat was ook weer ander spul. De spoelvloeistof heeft wel een geurtje.
Over geurtjes gesproken, als ik een forse wind laat, is er dan sprake van fall out??
Hahaha, geen vlammetje erbij houden. š„š
het valt natuurlijk wel op, als je gas aflaat.
Misschien affakkelen
In ruzies heb je nu alvast een nieuw dreigement!
Je mag een poosje het stralende middelpunt zijn Zweef, dat was je al maar nu weten we het zeker.
Hopelijk gaat het je al te goeds brengen wat maar mogelijk is.
Liefs Fram
EEN KLEIN GROEN MANNETJE
Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een groot meer, een heel ongewoon kasteel. Dat huisje behoorde toe aan een zekere Zweef, een goede vriend van Mr Willy, en die was door een rare medische behandeling, een tikkeltje radioactief was geworden. Niet gevaarlijk hoor, maar wel een beetje lastig. Want ken je dat verhaal van koning Midas: alles wat ie aanraakte veranderde in goud.
En Zweef had dus ook zo'n bijzondere gave gekregen: alles wat hij aanraakte, werd groen. Donkergroen, lichtgroen, smaragdgroen, gifgroen, je kon het zo gek niet bedenken of het werd groen.
Eerst werd ie zelf groen: zijn gezicht, zijn handen, zijn oren en zelfs zijn licht radioactieve glimlach kleurden groen. Daarna de keukentafel; in een oogwenk werd de tafel, de stoelen en zelfs de bos wortels die daar lag groen. Vervolgens wandelde hij de woonkamer in waar Boefje en Pintje, die twee lieve hondjes, nietsvermoedend lagen te snurken. EĆ©n aanraking van zijn vingertoppen, en hups: Boefje en Pintje kregen groene vlekken op hun vacht die zich razendsnel uitbreidden. Ook Midnight, die elegante zwarte kat, werd in een handomdraai groen van kop tot staartpunt!
De groene man zweefde door de hal, langs de trap, door de slaapkamers, en zelfs mevrouw Zweef, die net haar nachtjapon aantrok, werd langzaam maar zeker groen.
Zo vonden ze het eigenlijk allemaal wel leuk, dat mysterieuze groen dat hen zo onverwacht verenigde in een bonte, smaragdgroene familie. Hun lachen weergalmde door de gangen, en hun groene schaduwen dansten op de muren van het ongewone kasteel.
Maar toch, terwijl de avondschemering viel, rees er een onheilspellende vraag in ieders gedachten: zou deze vreemde groene gloed hen voor eeuwig in haar greep houden? Zou de geheimzinnige medische behandeling van Zweef ooit nog beterschap brengen, of was hun lot bezegeld?ā
WORDT VERVOLGD
Groen groen groen zijn al mijne kleren
Groen groen groen is waar ik van hou
Ik hou van alles, van alles wat groen is
Daarom hou ik, hou ik van jouā¦.
Uit mijn kleuterjuffen liedjes breinā¦
š Fram
Goed om te lezen dat de humor nog steeds aanwezig is.
Hey Zweef, blij dat het is meegevallen maar het blijft ingrijpend natuurlijk he. Hopelijk blijven de bijwerkingen meevallen. Hoe voel je je vanochtend?
Ik krabbel weer een beetje op. Maar mijn middagdutje moet nog steeds.
Daarnaast is het een partijtje shitweer en bokkoud, dus de aspiraties om buiten te banjeren zijn nihil.
Nee het weer helpt helemaal niet mee.maar op zich is dat dan weer een prima excuus om het rustig aan te doen.
Ik denk aan je Timo....
xxx
Jilles