En hoe gaat het met u?

De toon was gezet. Dit was de prelude van de afspraken die gingen komen. Een beetje overdonderd was ze, de oncologisch verpleegkundige i.o. die de afspraken van Mijn Bergman had overgenomen. Stond zij eerst alleen voor vandaag in mijn planning, na controle van mijn vervolgafspraken staat zij wederom op mijn lijstje. En ik op de hare. Ik ga er van uit dat Bergman zich meer gaat toeleggen op onderzoek, in plaats van patiëntencontrole. Het duveltje op mijn schouder fluistert mij in dat hij de kritische vragen wil ontwijken. Het engeltje op mijn andere schouder werpt een bestraffende blik achter mijn rug om.

Uh..nou...goed, stamelde ze. Zou Bergman haar hebben voorbereid op mij?? 😊

De psa was wat gedaald. Niet zo significant als Bergman had doen geloven. Vier puntjes naar beneden naar 33. Goed beschouwd gestaag naar beneden, vorige keer van dik 43 naar 37. Of ik nog klachten had ervaren, misselijkheid oid. Nee..dat niet. Wel mijn extra zwevende rib genoemd, de vermoeidheid de eerste week en de huiduitslag, waarvoor de zalf afdoende hielp. Nu moet de huid herstellen.

"Hoe staat het met de neuropathie?" En ze speelde met haar vingertoppen. "Geen last van." Mevrouw Zweef vertelde van de koelmiddelen, de vriezer die besteld zou worden op de dagbehandeling en dat het gasthuis nu wel over ruime invriesmogelijkheden bleek te beschikken. "Ja," zei ze, "We zijn recent volop bezig hand- en voetkoeling te implementeren, want hoewel er vroeger twijfels waren over de werkzaamheid daarvan, heeft recent onderzoek aangetoond dat daar grote voordelen zijn te behalen."

Ik moest grinniken, "Ik weet daar alles van, ik heb Bergman daar op gewezen ".

Ik heb een goed gevoel bij deze wisseling van de wacht.

En dan de chemo, voor de prikkelige tong adviseerde ze mij histamine te slikken en of ik daar nog recept voor moest hebben of voor enig ander medicijn. Ik was in alles voorzien, via de huisarts, dus dat hoefde nu niet, wel fijn dat ze het vroeg. 

Vanwege de hoge temperaturen had de dagbehandeling afgezien van een warme maaltijd, maar een italiaanse ijscoman gecharterd met een vitrine met 22 soorten ijs. Eindelijk een uitstekende geste, want terwijl mijn handen koelden aan de slakom met ijs, koelde tegelijkertijd ook mijn mond.