De rust daalde weer over kasteel Andijk

De mevrouw met het zere voetje is vertrokken. Nog niet naar haar eigen huis, maar naar familie die een plekje hebben ingeruimd. Het was niet noodzakelijk, we konden het nog steeds uitstekend met elkaar vinden, maar er is een nieuwe behandeling aanstaande, waarbij het wenselijk is het toiletgebruik te beperken tot één persoon per wc.

De mevrouw met het zere voetje gebruikte het toilet van Zweef, mevrouw Zweef zou het gastentoilet claimen en dan zou Zweef op de rand van de vlonder moeten staan, druppelend in de sloot. En dat zou nog wel gaan, maar de grote boodschap, hurkend op de rand van de vlonder, dat zou wel een uitdaging zijn. En dan mag je hopen dat het niet gaat vriezen!

De afgelopen twee weken waren niet mijn beste. Ik denk dat de impact van de bestraling nogal heftig was. Uiteindelijk is vanaf de heup tot halverwege het bovenbeen bestraald. Mijn energieniveau was ruim negatief. De kleinste werkzaamheden deden mij al uitgeput binnenstrompelen en vereisten langdurig herstel tot ik weer op adem was. Onze gast was duidelijk geschrokken van een grauwe Zweef en besloot dat het beter zou zijn als hij weer beneden zou slapen, in zijn eigen bed.

Onze gast is door een sterke buurman ons huis ingedragen en als ik niet onmogelijk grind rondom huis had liggen, had ze lopend met krukken het huis weer verlaten.

We zijn blij dat we dit voor haar hebben kunnen doen, maar ik ben ook ontzettend blij dat ik straks weer in mijn eigen bedje lig.