Beeldspraak

Bij hoog water treedt een rivier buiten haar oevers, doet een storm het water stuwen en laat het een spoor van vernieling achter. Ook nadat het peil weer gezakt is. Doorweekt, opgezet, ontzet.

Zweef had al hoog water, wat bestreden werd met dammetjes en schotten om zijn benen, maar extra stuwing bracht schade aan. Een doorbraak naar hoger gelegen land. 

In een kleine poel tussen de kalkrotsen leefde een garnaaltje. Jaren tevree, soms voelde het garnaaltje zich een zeepaardje en steigerde bij het zien van vrouwelijk schoon. Maar toen kwam de vloed, het hoge water en ook de poel werd groter. En het garnaaltje ontpopte zich als een kogelvis en blies zichzelf op. Zeer tot ongenoegen van Zweef. Zweef had weleens gehoord van mammografie en het pletten van melkvijvers en paste dat toe op de kogelvis. Daar kwam dan wel verandering in, maar het werd een platte kogelvis. Geen garnaaltje meer met zeepaard-aspiraties. 

En het water steeg nog hoger, spoelde om de kalkrotsen heen, ontzette constructies en maakte de hele boel instabiel. Zo instabiel, dat Zweef gestut moest worden. 

Het renovatiebedrijf werd gebeld en de klusjesman die aan Zweef al jaren bij tijd en wijle wat verspijkerde vond de situatie zorgwekkend. Vond dat er eerst een opname van de huidige situatie moest worden gemaakt, alvorens hij er ook maar één nieuwe spijker of schroef injaste, om de boel te stabiliseren.

Donderdag 18 september had de bouwkundig tekenaar nog wel tijd om de kalkrotsen uit te tekenen. En ook de interieur ontwerper had dan tijd om met zijn kleurpotloden de ontbrekende ruimtes in te kleuren, zodat de klusjesman een goed beeld kreeg van de bouwval Zweef. 

En Zweef zelf? Die plant al weer door. Er ligt nog een route voor hem. "Over de grens". En misschien moet dat karretje erachter dan maar verplaatst worden naar een karretje aan de zijkant.