Laat de rust haar meenemen naar daar waar het goed is.

Woensdag ik heb gelukkig goed geslapen.  Ik ontbijt  en schrijf mijn blog over gisteren. Daarna ga ik naar mijn vader en moeder. De thuiszorg gaat net weg. Jacco de ambulante zorg van het GGZ is op huisbezoek. We praten wat over de gemoedstoestand van mijn moeder. Mijn moeder slaapt en reageert bijna niet. Als hij weggaat is mijn moeder in diepe slaap. Ik laat haar slapen. Even later wordt ze wakker. Ze heeft dorst ze wil wat drinken. Ik geef haar wat thee. Ze verslikt zich. Ze krijgt het benauwd ze heeft de kracht niet om te hoesten. Ik help haar, ik ben bang. Hier was ik al zo bang voor en mijn moeder ook. Ze was zo bang om het benauwd krijgen. En te stikken. Ik zeg dat ze goed naar mij moet kijken. Ik zeg dat ze goed door haar neus moet ademen. Ik probeer kalm te blijven. Gelukkig komt de ademhaling weer op gang. Dit is voor mij  wel een kantelpunt. Ik realiseer me dat ze nu wel heel zwak  wordt. Ik ga het gesprek aan met mijn moeder. Ze geeft aan dat  het echt niet meer gaat. Ik vraag of ik de huisarts moet bellen. Ik pak haar hand vast ik praat met haar. Stel haar gerust. Vraag of ze nog iemand wil zien. Ze geeft aan dat ze wil dat Jolanda komt. Het is haar teveel om het los te laten als er teveel mensen zijn. Ik kan dat begrijpen. Ik bel Jolanda, ze komt direct. Ik bel Kim van de thuiszorg. Ik vertel haar dat mijn moeder heeft aangegeven dat ze er klaar voor is om te gaan slapen.  Ze voelt dat het niet meer gaat.  Ze is bang om te stikken haar grooste angst. Kim neemt contact op met de huisarts. Een half uur later komt de huisarts. Mijn moeder geeft aan dat ze blij is om de huisarts te zien. Ze heeft een goede band opgebouwd met de huisarts. De huisarts praat met mijn moeder. Het is goed zo.......We gunnen haar de rust.

Om kwart voor 4 komt de verpleegkundige om alles aan te sluiten bij mijn moeder. Als ze klaar is gaan we met z’n drietjes bij mijn moeder zitten. Wat is dit moeilijk. De laatste keer dat we haar stem horen. De laatste woorden die we nog tegen haar kunnen zeggen. Het zijn woorden uit dankbaarheid. De huisarts komt. Mijn moeder wilde graag dat de huisarts de pomp aanzetten. We praten nog wat met haar. Ze zakt langzaam in een welverdiende slaap............

Lieve mama we laten je los uit liefde............