Een zonnige dag
Het is een dag waarop de zon schijnt. Ik word helaas moeizaam wakker. Vannacht lang wakker gelegen: wat eng om een blog te beginnen, wat zal ik morgen schrijven? De man van mijn lieve vriendin E. Is gisteren overleden door blaaskanker. Rotziekte! Ik heb zo met haar te doen en heb veel aan haar gedacht vannacht. Het is mijn voorland!
We hebben een fijne routine ‘‘s ochtends. Rob is het eerst wakker (hij slaapt niet veel) en zit op zijn IPhone een spelletje kaart te spelen. Hij maakt het ontbijt klaar en ik rek me uit en kom er ook eindelijk uit. De Volkskrantpuzzel wordt afgedrukt en op vrijdag is het de Filippine, een van onze favorieten. De sport is wie deze het eerst af heeft. Alhoewel het competitieve element meer en meer verdwijnt en we helpen elkaar meer. Dan is hij moe en moet een dutje doen. Dat is al zo sinds hij aan de Abiraterone (hormoontherapie) zat, die therapie was echt een killer. Hij was vaak afwezig, moe en nog eens moe. En van zijn spierkracht bleef weinig over.
Onze vriendin E. waar we gistermiddag op bezoek gingen, zei heel treffend dat als Rob er niet meer is er niets meer van haar vader Jaap (die in 2017 overleed aan longkanker, op de dag dat Rob zijn eerste onderzoek had, waarvan later bleek dat het prostaatkanker was) overblijft. Voor Rob was Jaap zijn grote broer, zijn voorbeeld. Ze leken ook op elkaar! We missen hem allemaal. Hij is ons zo dierbaar. Zijn twee pinguïnbeeldjes staan in de vensterbank, gekregen van E.
De zon schijnt , zou het kunnen om vanmiddag in het zonnetje te gaan zitten lezen terwijl Rob in de tuin aan het werk is? Hoop het. Hij gaat groentes voorzaaien, spitskool, pepers en peultjes direct in de moestuin bij huis. Vorig jaar hebben we de volkstuin opgezegd met pijn in het hart: te zwaar voor mij om het bij te houden.
We hebben veel op moeten geven (vrijen, fietsvakanties met tentje, veel museumbezoek, volkstuin, dagjes eropuit, naar de Canarische eilanden)maar er komt iets anders voor in de plaats: genieten van de intieme momenten met elkaar, in onze siertuin een moestuintje aanleggen, de lente zien aankomen, een nieuwe bril kopen, samen boodschappen doen en koken ( Rob deed altijd de boodschappen én kookte), korte vakanties in een huisje in Nederland, museumbezoek dichtbij huis en schilderen.
Vandaag: de tuin in en boodschappen doen. volop genieten van de zon en de warmte.
Groet José
Ps. De bijgaande foto’s zijn schilderingen van mijn hand. Rob vindt het goed dat ik over hem schrijf, maar wil niet dat er foto’s van hem worden geplaatst. Familie en vrienden duid ik aan met de voorletter van hun voornaam. Met uitzondering van Jaap, onze dierbare vriend.