En toen was het eindelijk werkelijkheid...

Almere, 14 oktober 2018

5 oktober was de spannende dag dat mijn boek digitaal gelanceerd werd, zo spannend...
Die dag gingen er ook persberichten uit naar vrouwenbladen, televisieprogramma's, kranten en ziekenhuizen.

Maar omdat ik mijn eigen eerste exemplaar nog niet fysiek in handen had gehad bleef het allemaal een beetje onwerkelijk.

De hele week erna werd ik steeds ongeduldiger, ik had hem nog steeds niet, telkens als ik thuis kwam van mijn werk keek ik of hij al met de post was gekomen...

Vrijdag 12 oktober heb ik een 'boze' email naar de uitgever gestuurd.
Waarom had ik hem nog steeds niet? Wat nou als de mensen die hem inmiddels hadden besteld het boek eerder dan mij (de auteur) zouden ontvangen, dat kon toch niet?

12 oktober 2018:

's Avonds nam manlief mij mee om iets te gaan drinken in de stad met vrienden.
Toen wij niet naar de stad reden maar een andere richting op begon het al te kriebelen in mijn buik...

En ja hoor, we reden naar het werk van mijn dochter en ik moest naar achteren lopen naar een zaaltje.
Daar aangekomen riepen een heleboel mensen in koor: VERRASSING !!
Ik zag een heleboel familie, vrienden en collega's allemaal met een glas champagne in hun handen.
Ze hadden de ruimte versierd met ballonnen en posters van mijn boek.
Ik begon te huilen en was echt heel erg verrast.

Manlief begon een speech over hoe zwaar het de afgelopen jaren was geweest en hoe trots hij was op mij hoe ik mij hier doorheen had gesleept en dat mijn boek nu klaar was. Tussen het oplezen van zijn speech door moest hij af en toe even wachten omdat hij bijna niet uit zijn woorden kwam van de emoties die hem overvielen. Alles van de laatste jaren kwam ook bij hem weer even binnen gedenderd.

Na manlief waren mijn zoon en dochter aan de beurt (zoals jullie weten een tweeling, maar nu zijn ze inmiddels 17 jaar). Zij gaven ook een speech en dit was superlief en emotioneel.
Bij deze speech kreeg ik ook een cadeau. Ik pakte het uit, HET WAS MIJN BOEK....

Ohhhh, ze hadden mij voor de gek gehouden, en ik had nog wel een boze email naar de uitgever gestuurd? (ik heb inmiddels mijn excuus aangeboden en bedankt voor al hun hulp).

Het was zo gaaf om het boek eindelijk in handen te hebben, ik was toch wel een beetje trots op deze prestatie.

De avond verliep verder heel gezellig. Ik heb veel bloemen en cadeaus gehad, ik heb boeken mogen signeren en we hebben veel gelachen. Al met al erg geslaagd. Met dank aan manlief, zoon en dochter, zwager en schoonzus en goede vrienden van ons.

Nu ik het boek heb kan de verkoop eindelijk beginnen.
Mijn  doelen zijn: zoveel mogelijk vrouwen steunen met mijn verhaal.

Maar daarnaast steun ik ook PINK RIBBON met mijn boek.
Ik ontvang zelf 10% per boek, en van deze 10% gaar 5% naar Pink Ribbon.

Dus: ik zeg, laat de verkoop maar beginnen !

P.s. ik ben wel heel benieuwd wat iedereen van mijn boek vindt.
Het heet Sabborstical en als je googelt kom je hem vanzelf tegen op internet...

Tot gauw
Dees xxx