Een ongelooflijk kado ....

Een ongelooflijk cadeau ....

8 maart 2016 

Hallo allemaal,
Hier weer een update van mij, zo blijft iedereen op de hoogte.
Ik ga straks eindelijk vertellen over het ongelooflijk mooie cadeau dat ik van de zoon van mijn baas heb mogen krijgen..... maar eerst....

Eerst het allerbelangrijkste bericht...
De uitslag van de echo was goed !!!!!
Op de echo was zelfs helemaal niets te zien,
Ook de dame die de echo maakte voelde het bultje wel, maar op de echo was helemaal niets te zien, liggend, zittend, staand, alle posities hebben we gehad, maar er verscheen niets in beeld.
Dusssss super nieuws...

Verder zijn mijn borsten nog steeds heel erg ongelijk en ik merk dat ik het hier veel moeilijker mee heb dan gedacht. Ik voel me een beetje in de maling genomen door mijn eigen lichaam.
Ik heb me steeds sterk gehouden (met een enkele uitzondering daar gelaten) omdat ik een einddoel voor ogen had. "Straks" weer gezond en redelijk in evenwicht om de rest van mijn leven te gaan leven, of dit nu voor 5 jaar of 35 jaar is.... Zover ik weet is de kanker uit mijn lijf, maar de angst daarvoor absoluut niet... ook ben ik snel moe en afgeleid... mijn gewrichten willen soms niet, met name mijn knie... afvallen gaat super moeilijk en de opvliegers komen en gaan... mijn haar vind ik vreselijk en als klap op de vuurpijl lijken mijn borsten in de verste verte niet op elkaar... Mijn einddoel is weg.... ik zie nu alleen een groot gapend gat in de weg voor mij....
En met dit einddoel is mijn drive verdwenen.... wat heb ik nu nog om naar toe te werken ?
Komt het wel weer goed allemaal denk ik nu steeds vaker.... kan ik mezelf weer herpakken en de energie vinden om een brug te bouwen voor over die afgrond heen....

Tussen al deze negativiteit (sorry hiervoor), heb ik ook iets positiefs meegemaakt, iets waar ik ontzettend blij mee ben en zeker goed is geweest voor mijn zelfbeeld.

Ongeveer 1 à 2 weken voordat ik met de eerste chemo moest beginnen ben ik nog even naar de mondhygiëniste geweest om mijn gebit te laten verzorgen voordat alle ellende zou beginnen (chemo is ook superslecht voor je gebit, maar dat lijkt me vanzelfsprekend). Daar aangekomen vertelde de mondhygiëniste mij dat 1 kiesje er ontstoken uitzag en ik hier naar moest laten kijken door mijn tandarts, want chemo en een ontsteking is geen wenselijke combinatie.
Ik naar mijn tandarts, en inderdaad, daar bleek de kies ontstoken. Normaal gesproken krijg je dan een antibiotica kuur en/of wortelkanaal behandeling om te kijken of daar de ontsteking mee weg gaat. Maar omdat binnen een week mijn chemo zou starten was dit geen optie. Het enige redmiddel was direct door naar de kaakchirurg en de kies er uit laten trekken !!!

Pfffff, ik baalde als een stekker, dat kon er ook nog wel bij....
De kies zat links bovenin en als ik lachte (nadat de kies getrokken was) dan zag je daar een groot gat zitten....

Toen ik tijdens een bezoekje aan mijn werk zat te vertellen over mijn verloren kies en dat ik dit vreselijk vond naast mijn kale kop en verminkte tieten, zat de zoon van de baas aandachtig te luisteren... Later vertelde hij dat hij mij graag een cadeau wilde geven... hij wilde mij een (kies)implantaat geven zodra alle behandelingen achter de rug waren... ik wist even niets te zeggen.... echt waar ??????? Zo een duur en persoonlijk cadeau ..... ik werd er nederig van.....

Een paar maanden geleden gingen we samen (zoon van de baas, die overigens Frank heet) naar de tandarts/tandtechnicus Hans, welke een vriend van Frank is.
Frank en Hans samen zouden mijn implantaat betalen, materiaal en uurloon !!!!
Helemaal geweldig.... Bij dit eerste bezoek bleek een implantaat lastig om verschillende redenen.
Hans zijn voorstel was om de kies achter het gat af te slijpen en om daaroverheen een kroon te maken met daaraan vast een kroon welke het gat zou opvullen, dus 2 kronen (kiezen) aan elkaar.
Ik vond het allemaal goed en was erg nieuwsgierig naar het eindresultaat.....

Maar eerst moest ik wachten totdat alle behandelingen achter de rug waren en mijn lijf weer een beetje hersteld was van het hele avontuur....

3 weken geleden ben ik weer terug gegaan naar Hans om te happen, te slijpen, te wrikken en wroeten en om een noodkroon te krijgen...

Vorige week kreeg ik dan eindelijk de daadwerkelijke kronen, wat een ONGELOOFLIJK mooi resultaat... Ik ben er superblij mee en erg dankbaar... Frank en Hans, BEDANKT !!!!

Dan is de revisie (van Dees 2.0) toch voor een klein gedeelte geslaagd.....
Nu de rest nog .......