Het begon op een woensdag

Vandaag waren we bij de internist-oncoloog voor de uitslag van het bloedonderzoek en de mri van de hersenen. Dat zag er allemaal goed uit. 

Diagnose blijft: uitzaaiingen van melanoom in de lymfeklieren in de lies en het bekkengebied. Ik krijg pembrolizumab via infuus 1 x per 6 weken. Vóór de volgende…

Vorige week woensdag was de scandag. Wat een spanning, wat wordt er gevonden?

De scan viel mee. Eerst 45 minuten liggen met de ingespoten radioactieve vloeistof, daarna 20 minuten onder het apparaat. De uitslag was al na enkele uren op de app te lezen: Géén uitzaaiingen in hoofd, hals en borst. Wel…

Na het ontdekken van de verdikking in de lies: voornamelijk angst en onrust. Slecht slapen, vaak wakker liggen en dan gaan de gedachten. Wat is het, wat wordt het, en wat zit er nog meer. Rondzwervende cellen die overal kunnen gaan zitten. Soms denk ik ook iets in mijn lichaam te voelen. Een been…

Het begon op een woensdag, bij het schoenen aantrekken voel ik iets. Heb ik misschien iets in mijn rechter broekzak? Een sleutel, muntje, paperclip of zakdoek misschien? Nee niets in de zak. Vreemd maar we gaan verder met de dag.

De volgende dag, donderdag, schoenen aan, weer dat gevoel. Wat zit daar…