en toen voelde alles anders
Zoals ieder jaar ga ik fluitend naar de mammografie voor controle. Even een to-do dingetje. Zo ook afgelopen september. Mijn voorgeschiedenis: 2011 rechts borstkanker. Borstsparend geopereerd, bestraling, chemo en hormoontherapie en 2014 links met hetzelfde riedeltje. Dat het voor een derde keer terug zou komen, daar was ik van overtuigd dat dat niet ging gebeuren. Tot afgelopen september, ze zagen iets, biopt, foute boel. Hoogstwaarschijnlijk lokaal dus goed behandelbaar, voor de zekerheid een PET scan. 11 oktober de dag dat alles anders werd kreeg ik de scan te zien. Het leek wel een kerstboom. Longen, lever, lymfe en een paar wervels waren gekleurd. Ik zat ineens in een gesprek met weer nieuwe (medische) woorden.......pallitatief, niet te genezen, huisarts, levenseinde........We dropen met zijn allen af naar het huis van een vriendin. Daar hebben we aan de keukentafel gehuild en gelachen..........terwijl ik me realiseerde.........alles voelt niet meer hetzelfde.
Nu een klein maandje verder. Heb ik inmiddels een pallitatief behandelplan. Combi van chemo en herceptin. Eens per drie weken. De behandelingen gaan door zover mijn lijf het trekt. Wel ga ik mijn haar verliezen, wat ik totaal geen issue vond bij de eerste twee keer borstkanker, maar nu ineens ga ik dan kaal door het leven de rest van mijn leven? Ja is het antwoord.
Hoe ik mij voel? Het verschilt per dag/uur/minuut. Soms voel ik me zooooo krachtig en denk: Bianca statistieken zijn maar statistieken, misschien val jij net in die uitloper van langer levenden. Het volgende moment voel ik me intens verdrietig over het naderende loslaten.
Tot zover
4 reacties
Beste Bianca, dit is echt niet wat je wilt! Ook ik heb uitgezaaide borstkanker in lever en botten. Bekend geworden in oktober 2017. Bleek hormoon gevoelig te zijn en krijg sinds begin dit jaar palbociclib met fulvestrant injecties. Dit na een leverbiopt waarbij ze het DNA hebben onderzocht (via Drup-studie). Weet jij of de tumoren bij jou ook hormoon gevoelig zijn? Ik begrijp heel goed jouw gevoel m.b.t. de palliatieve fase. Je moet over dingen nadenken en dingen regelen waar je niet mee bezig wilt zijn... En omdat je niks hebt gevoeld/voelt is het moeilijk voor te stellen wat er in je lichaam gaande is! Ik wens je heel veel sterkte tijdens de kuren! Maak er nog wat van met je lieve familie en vrienden! Groet, Suuse
Goedeavond Suuse,
Bedankt voor je hartelijke reactie. Mijn tumor is ER/PR negatief en HER2Neu pos. De eerste twee keren was het nog hormoongevoelig maar hij heeft zich gemuteerd naar ongevoelig helaas.
En afgelopen vrijdag, dat ik het behandelplan heb gekregen, voelde toch alsof er voor de tweede keer een vrachtwagen over mij heen is gereden. Ik zie ontzettend op tegen wat er gaat komen. Denk dat het ook even tijd nodig heeft. Misschien "went" het gevoel ook wel in de loop der tijd. Gelukkig dit weekend het een beetje kunnen vergeten en samen met mijn lief geweest.
Tot zover.
Liefs Bianca
Wat een zware slag, Bianca! Zoveel al meegemaakt en nou dit.
Ik hoop dat het je helpt om hier je ervaringen op te schrijven en met anderen te delen. Velen die je blog lezen zullen er dingen in herkennen. Ik heb ook borstkanker met uitzaaiingen in longen, lever, lymfeklieren en borstbeen, alleen was dit bij mij direct bij de eerste ontdekking al het geval. Dat heen- en weer geslingerd worden tussen je krachtig en verdrietig voelen herken ik zeker. Ik hoop van harte dat je behandelingen aanslaan en jou nog heel veel extra tijd gaan geven, waarin je vooral dat gevoel van kracht verder zult kunnen uitbouwen.
Heel veel sterkte gewenst,
Hanneke
Lieve Hanneke,
Bedankt voor je intens lieve reactie. Eerder heb ik je blog en een aantal reacties van je gelezen, je bent volgens mij een wijze dame:):) Althans wat je schrijft raakt mij enorm.
Je verhaal is ook pittig zeg. En ja het blijft een heen en weer geflipper tussen up en down gevoel. Wellicht is mijn route loslaten niet meer in control willen/moeten zijn. Ik merk wanneer ik een soort gevoel creeer van loslaten dat ik ook een bepaald soort rust krijg. Althans dat wordt vaak direct gevold door angst en verdriet. Dus wellicht trainen om de loslaat gevoel periode proberen te verlengen.
Vandaag en gisteren goede dagen gehad, met blije gevoelens. Dat is winst:):)
Nu even wat eten.
Liefs Bianca