Met vallen en opstaan
Na een HEERLIJK feestje waar ik met iedereen heb geklets, geouwehoerd en geknuffeld (tegen beter weten in!) ik onverwacht maar zeer gewenst bezoek kreeg van zweef , iedereen gekookt had en ik dus alleen maar hoefde op te ruimen voelde de zondag als een ouderwetse afterparty. Het was intens genieten om in de verplichte rustpauzes te kijken naar Harry onze zuig- en dweilrobot die met diepe reiniging baantje voor baantje de modder, kruimels en zand van de vloer verwijderde om een mooie schone vloer achter te laten.'
Maandag was ook een topdag vol energie en dinsdag zijn we met trailer en pony's op stap geweest. De mooiste foto mag ik nog niet delen.... daar moet eerst nog iets mee gebeuren, maar pony en ik straalden. Ik zie de wallen onder mijn ogen, weet hoe ik me daarna voelde, maar op dat moment in het bos was het alsof ik zweefde. Mijn zus zei steeds tegen me dat ze het me zo gunde om ook de lol met de pony's te hebben, maar voor mij hoefde het niet meer zo. Maar nu we twee wagentjes hebben en we weer echt er opuit kunnen en de pony's met lange teugel en zonder dwang wedstrijdjes met elkaar doen moet ik eerlijk bekennen..... wat heb ik dit gemist.... de wind door je haar in het bos en niets anders dan vogels, krekels en het getik van de ponyhoeven.... ik hou ook van motorrijden, dat geeft ook vrijheid, maar de vrijheid samen met een pony in het bos.... dan vergeet ik echt de rest van de wereld! Gelukkig kan de plaat voor de sulky's omgebouwd worden tot een soort bedje voor mij en deden zus en nichtje op locatie alles zodat ik even kon rusten om ons daarna weer veilig naar huis te rijden. Gesloopt maar voldaan kwamen we thuis. Dit gaan we zeker vaker doen! Wat ben ik trots op ons dat we dit bereikt hebben, dat we alle bergen van afgelopen jaren overwonnen hebben en uiteindelijk toch gewoon met elkaar weer de lol hebben. Wat voel ik me gezegend.
Maar goed, de kater komt later dus woensdagochtend letterlijk overal spierpijn van overbelasting en de gang is er volledig uit... omdat nichtje vakantie heeft en we samen zouden klussen toch naar de stal (ze gaat morgen weer voor een weekje weg en het weer was goed, dus pakken wat je pakken kan). Zij heeft voor het eerste de stal schoon gespoten met de hogedrukreiniger en ik voor het eerst niet.... ik deed nog wel de rubbermatten van de geitentorens die kon ik immers zittend vanaf mijn stoeltje doen.... maar de gang is er weer uit, mijn hele lijf doet zeer en vanwege het tegen beter weten in met iedereen knuffelen niet luisteren naar mijn lijf en maar doorgaan..... nu dus weer keelpijn, hoesten en verkouden.... iets met zal ik het ooit leren en hoe vaak moet ik weer vallen en weer opstaan voordat ik leer om een stapje minder te doen....
In ieder geval is de eerste vakantieweek voorbij en ben ik helemaal gelukkig en heb ik ondanks dat krakkemikkige lijf gewoon genoten van de dingen die wel goed gaan. Morgen is het weer tijd voor een rustdagje....
