Loopfietsen, maar dan anders en de zon maakt de dag met een gouden randje

Zus lief is op vakantie en dus heb ik ook maar vakantie genomen om voor de beestjes te zorgen. Ik ben ergens best boos....  ik moet vrij nemen, anders red ik het niet met de energie om voor de beestjes te zorgen... maar ja... dan is het dit weer.... en dan ben ik eigenlijk heel blij. 

's Morgens er bijtijds uit om naar stal te gaan en de waterbakken van ijs te ontdoen en natuurlijk de beestjes verzorgen die met de kou wel wat extra aandacht mogen. Omdat de wei bevroren is kan ik lekker met  de auto naar achteren en eindelijk één van de knotwilgen snoeien met mijn nieuwe beste vriend, een mini elektrisch kettingzaagje.... kost veel minder energie dan de ouderwetse Jirizaag  en ook  minder zwaar dan de gewone kettingzaag, dus ideaal voor de wilgenknot. Ik neem vast één tak mee voor de beestjes en iedereen is gelukkig in het zonnetje. 

Als ik klaar ben ga ik naar de Ergotherapeut voor mijn gewenste loopfiets. Ze is het met me eens dat ik deze nodig heb en gaat een rapport opstellen waarom. Verder krijg ik de complimenten dat ik zo positief in het leven sta. Ik word er stil van. Ik heb zo vaak en lang geknokt in het leven dat ik het bijna niet kan geloven dat ik zoveel hulp ervaar van de zorgverleners en met een positief gevoel rij ik naar huis. De verzekering kan de aanvraag nog weigeren, dus het blijft afwachten, maar we zijn wel weer een stapje verder. 

Als ik klaar ben bij de ergotherapeut haal ik mijn nieuwe paardenmeisje, 9-jarige dochter van vrienden, op om mee te helpen op stal. De pony's mogen eerst even racen op de wei en na wat rondjes rennen en een hapje gras halen we ze binnen. Kindlief poetst de  pony's en ik neem even een ligpauze op de bank. Als ze klaar is tuigen we de pony's op en gaan we samen op pad. Voor het eerst ga ik zelf op de sulky omdat het paardenmeisje nog niet alleen op stap kan met twee pony's en er verder niemand is. Ik was bang voor mijn energie en daarom wilde ik steeds niet op de sulky..... maar het was eigenlijk heerlijk. Erna (de pony voor de wagen) en ik hadden dikke pret en de 45 minuten dat we weg waren, waren zo voorbij.  Ik heb een leuk filmpje, maar dat krijg ik niet geuploaded, dus het zijn gewoon wat foto's van de beestjes in de zon vandaag. 

Na het ritje de beestjes natuurlijk nog even goed verzorgen voor de koude nacht en dan lekker naar huis. En daar realiseer ik me, dat het rondje met de sulky net een loopfiets was, maar dan anders. Het is echt waar.... als je het hebt, dan waardeer je het nauwelijks.... maar als je het mist.... weet je pas echt wat mobiliteit inhoudt.  Dankbaar dat Erna mij vandaag zo'n mooi rondje heeft gegeven en ik besef me al te goed, dat dit een luxe is en niet voor iedereen weggelegd, maar vandaag heb ik er nog meer van genoten dan andere dagen. Oprecht een dag met een gouden randje. Dat mag ook wel is af en toe.