Nieuwsflits
Geen blog dit keer maar een simpele mededeling.
Inmiddels ben ik ook behept met uitval in beide armen/handen. Vandaag word ik bestraald hiervoor, in de hoop dat de pijn wegtrekt en de uitval niet verder doorzet. Tja, dat zou wat zijn....ook de armen niet meer goed kunnen gebruiken. :( heb ik me net aangeleerd om met rollator en scootmobiel toch nog zelfstandig te kunnen zijn, geven mijn andere ledematen het op! Loopt erg lastig achter de rollator, als je die met je kin moet voortbewegen :) )
Ik krijg waarschijnlijk weer te maken met opvlammende pijn. Dit keer zowel in armen en benen. Dus, geen paniek als er even geen nieuws van mijn kant komt. Peet is gewoon aan het bijkomen van deze sessie. Nog even en ik ben te verkrijgen bij Kentucky Fried Chicken als special menue :P
Het typen gaat sowieso wat moeizamer, ook al wel iets op gevonden dankzij Rik: de polsbeschermers van inline skaten :). Heb ik toch nog iets sportiefs!
Verder is het nu echt Russisch Roulette aan het worden. Wachten wat de volgende uitval wordt. Kijken of ik ook daarbij een creatieve oplossing kan vinden om het zo fijn mogelijk te hebben en dus zo weinig mogelijk overdag in mijn bed beland.
We beseffen allemaal dat dit écht het laatste stukje leven wordt. Langzaam, nee snel, word ik ingehaald. Sneller dan wij gehoopt hadden. Dit houdt automatisch in dat we nu, nog meer dan anders, van elkaar genieten en dat ik nu echt aan de "vervelende" klusje ga beginnen. Adressenlijsten enz. in die orde van zaken. De mooie klusjes hebben we zo goed als gedaan. Herdenkingsfeest (hihi) samen in elkaar prutsen, check gedaan! En het wordt mooi, want wij hebben het samen gedaan, samen om gehuild en samen om gelachen. Ik heb superkinderen en een superman om me heen. Ze doen het toch maar even voor en met mij!
Bijzondere tijden zijn het. Maar terugkijkend op de afgelopen weken, bijna de mooiste tijden uit ons leven. Zoveel gedeeld, zo natuurlijk, zo open en zoveel liefde. Ongelofelijk waardevol en dus ongelofelijk dat we moeten loslaten. Waardeloos is hierbij een understatement.
Maar ik loop op de feiten vooruit. You never know. :) Gelukkig maar.
Even geduld dus nog tot de volgende blog. Mocht er echt iets zijn dan laat iemand van mijn gezin dit in een "mededelingsblog" weten.
Jullie allemaal een fijne (hopelijk) zonnige dag. Doe rond half 12 ofzo maar even een schietgebedje voor mij en fingers crossed dat de bestraling iets goeds doet.
Peet
Inmiddels ben ik ook behept met uitval in beide armen/handen. Vandaag word ik bestraald hiervoor, in de hoop dat de pijn wegtrekt en de uitval niet verder doorzet. Tja, dat zou wat zijn....ook de armen niet meer goed kunnen gebruiken. :( heb ik me net aangeleerd om met rollator en scootmobiel toch nog zelfstandig te kunnen zijn, geven mijn andere ledematen het op! Loopt erg lastig achter de rollator, als je die met je kin moet voortbewegen :) )
Ik krijg waarschijnlijk weer te maken met opvlammende pijn. Dit keer zowel in armen en benen. Dus, geen paniek als er even geen nieuws van mijn kant komt. Peet is gewoon aan het bijkomen van deze sessie. Nog even en ik ben te verkrijgen bij Kentucky Fried Chicken als special menue :P
Het typen gaat sowieso wat moeizamer, ook al wel iets op gevonden dankzij Rik: de polsbeschermers van inline skaten :). Heb ik toch nog iets sportiefs!
Verder is het nu echt Russisch Roulette aan het worden. Wachten wat de volgende uitval wordt. Kijken of ik ook daarbij een creatieve oplossing kan vinden om het zo fijn mogelijk te hebben en dus zo weinig mogelijk overdag in mijn bed beland.
We beseffen allemaal dat dit écht het laatste stukje leven wordt. Langzaam, nee snel, word ik ingehaald. Sneller dan wij gehoopt hadden. Dit houdt automatisch in dat we nu, nog meer dan anders, van elkaar genieten en dat ik nu echt aan de "vervelende" klusje ga beginnen. Adressenlijsten enz. in die orde van zaken. De mooie klusjes hebben we zo goed als gedaan. Herdenkingsfeest (hihi) samen in elkaar prutsen, check gedaan! En het wordt mooi, want wij hebben het samen gedaan, samen om gehuild en samen om gelachen. Ik heb superkinderen en een superman om me heen. Ze doen het toch maar even voor en met mij!
Bijzondere tijden zijn het. Maar terugkijkend op de afgelopen weken, bijna de mooiste tijden uit ons leven. Zoveel gedeeld, zo natuurlijk, zo open en zoveel liefde. Ongelofelijk waardevol en dus ongelofelijk dat we moeten loslaten. Waardeloos is hierbij een understatement.
Maar ik loop op de feiten vooruit. You never know. :) Gelukkig maar.
Even geduld dus nog tot de volgende blog. Mocht er echt iets zijn dan laat iemand van mijn gezin dit in een "mededelingsblog" weten.
Jullie allemaal een fijne (hopelijk) zonnige dag. Doe rond half 12 ofzo maar even een schietgebedje voor mij en fingers crossed dat de bestraling iets goeds doet.
Peet
5 reacties
een beetje genieten van je dierbaren rondom jou. Probeer ook een beetje te genieten
van het mooie weer de komende dagen.
Sterkte en ik bewonder jouw kracht.
Liefs,
Buikpijntjes
sterkte meid!