Uitslag final MRI

Ik wil als eerste nog iedereen bedanken die bij ons gedoneerd heeft voor KiKa! We hebben maar liefst 287,50 euro opgehaald en de hele actie heeft 136.647,71 euro opgebracht! Onze buren hebben ook heel lief gedoneerd én met onze kinderen de eerste lading koekjes gemaakt (zie foto’s). Wat ontzettend fijn die hulp, de kids vonden het gezellig én de koekjes waren prachtig! Twee weken geleden hebben we de volgende batch gemaakt (zie foto’s). Alleen drie vriendinnen moeten de koekjes nog krijgen maar die wonen niet zo dichtbij, dus dat komt nog als we de volgende keer afspreken.  

Vorige week vrijdag was het dan zover: de laatste chemo. Een heel bijzonder moment, des te meer omdat mijn lieve vriendinnetjes als verrassing opeens in mijn kamer stonden! Het voelde heel fijn dat ze er waren, als steun maar ook vooral om het te vieren. Ze hadden drie mooie ballonnen meegenomen, waarvan eentje waarop staat “You did it”. Opeens mag ik er van mijzelf even bij stil staan en trots zijn op mezelf (en mijn lichaam). Vijf maanden chemo… waarvan 3 maanden elke week (op 2x uitstel na). Ja, ik heb het maar mooi gedaan! Mijn vriend zegt regelmatig dat hij trots op mij is en dat hij mij maar weinig hoort klagen. Ook andere mensen zeggen dat ze trots op mij zijn. Ik voel mij er dan altijd een beetje raar bij. Hoezo trots op mij? Ik onderga het alleen maar. Ik heb sowieso altijd erg de neiging om de dingen waar ik complimenten voor krijg te bagatelliseren. Promoveren… “ach dat doen zoveel mensen” of “ik heb gewoon geluk gehad dat ik geboren ben met een goed stel hersens”. Alles wat ik doe voor mijn gezin… “dat hoor je toch gewoon te doen als moeder”. Maar nu ga ik eens gewoon trots zijn op mezelf. Mijn chirurg maakte zeker geen grapje toen hij tijdens het slechtnieuwsgesprek zei dat ik een heel zwaar traject tegemoet zou gaan. En één deel daarvan is nu klaar. Gelukkig, ik hoop dat ik nooit meer chemo hoef. 

Afgelopen dinsdag heb ik de final MRI gehad en vrijdag kreeg ik de uitslag: er kleurt niets meer aan, oftewel: de tumor is niet meer te zien op de MRI, een complete radiologische respons! Goed nieuws dus, maar wel met een slag om de arm: het pathologisch onderzoek na de operatie moet echt uitwijzen of er geen levende kankercellen meer te vinden zijn in het weefsel dat wordt weggehaald. Dat noemen ze dan een complete pathologische respons en wordt beschouwd als de ultieme uitkomst, de holy grail in het behandeltraject voor mij en mijn lotgenootjes. Het geeft namelijk aan hoe goed de chemotherapie heeft gewerkt; op de tumor in de borst, maar het is ook een indicatie van het effect op de mogelijke kankercellen die in de rest van mijn lichaam rond dwarrelen. Een complete pathologische respons hangt dan ook samen met een 20% hogere kans dat ik na 5 jaar nog in leven ben en dat de kanker niet is teruggekomen. Ook zou ik met een complete pathologische respons geen chemotabletten meer hoeven na de bestralingen. Ik heb vernomen van lotgenoten dat het traject met chemotabletten 6 maanden is. Dat scheelt nogal een poepie dus. De uitslag van de patholoog hoor ik ongeveer 2 weken na de operatie. Het zullen 2 spannende weken worden…

Dat de chemo nu klaar is zorgt er ook voor dat er weer wat ruimte is voor uitjes. Zo zijn mijn vriend en ik na een kleine wandeling wat gaan drinken en eten op een terrasje en zijn we met z’n 4en naar de Minecraft film gegaan. Fijn om er weer even uit te zijn met elkaar! Het was wel even gek om bij de bioscoop te zijn. De laatste keer dat we er waren was op de dag van diagnose. We gingen toen naar De Wilde Robot. Echt een aanrader, het is een ontzettend mooie animatie met een prachtig verhaal. Op het einde waren mijn dochter en ik allebei in tranen. Deels omdat er iets zieligs in voor kwam (dat komt overigens weer goed!), maar het verhaal gaat voor een groot deel over moederschap. Dat kwam bij mij hard binnen, want ik wist dat ik die middag mogelijk slecht nieuws zou krijgen. Maar enfin, daar gaan we het nu niet verder over hebben en na een kleine traan dacht ik er ook niet meer aan tijdens de Minecraft film. Het voelt gewoon vooral heel fijn om weer leuke dingen te kunnen doen, of even de boodschappen, naar de bibliotheek, de kleine dingen. De chemo was altijd op vrijdag omdat mijn vriend dan vrij is en hij in het weekend er dan voor mij kon zijn, maar dat zorgde er ook voor dat we in het weekend eigenlijk niets konden doen. De komende tijd hopen we wat leuke, kleine uitjes te kunnen doen. Ook willen we voor de operatie nog een paar dagen op vakantie. Heel gek om na 5 maanden weer wat leuke dingen op de planning te hebben in plaats van ziekenhuisbezoeken, ik word er blij van 😊 EN van dit mooi weer 😊

Liefs Cynthia