Huismus

De chemo maakt een huismus van me. Een tevreden huismus wel te verstaan. Met de chemo is een nieuwe fase ingeluid. Was de fase van de bestraling vooral naar buiten gericht en ging ik letterlijk iedere dag op stap met iemand, de chemo is een fase van terugtrekken in mezelf. Het sluit naadloos aan op de natuur, die zich nu het winter wordt ook meer terug trekt in zichzelf. De dagen zijn druilerig en donker, de bomen kaal en somber, een periode van bezinning en stilte. Een retraite.

De chemo dwingt me om meer thuis te zijn en om meer alleen te zijn. Niet alleen omdat ik steeds minder energie krijg en me steeds zieker ga voelen, ook vanwege het infectiegevaar is het niet aan te raden me teveel onder de mensen te begeven. Ik heb ook behoefte aan rust. Slapen, eten, bewegen. Slapen, eten, bewegen. Dat is mijn nieuwe wereld. Ik voel me als een baby. Een tevreden baby waar goed voor wordt gezorgd. Frans doet alle boodschappen, kookt en zorgt voor me.