APK keuring 3

Coronatijd, dus ik kreeg het verzoek om zonder partner naar mijn jaarlijkse controle te komen. Dapper, maar met lood in mijn schoenen, liep ik de trap op. Met gereinigde handen en mondkapje, meldde ik me vanmorgen precies om 11 uur aan. Veel vrouwen waren alleen, er hing een serene rust er werd weinig gepraat. Na de mammo moest ik, zoals gebruikelijk, even wachten met aankleden totdat de radioloog groen licht geeft. Nou, het licht stond op oranje. Het wachten duurde net iets te lang. Oud verdriet kwam al langzaam vanuit mijn onderbuik omhoog. De verkeerde deur ging open, de deur van het röntgenonderzoekkamertje. "Er moest nog even een echo worden gemaakt want......."de rest hoorde ik al niet meer. Geruisloos rolden de tranen onder mijn mondkapje door naar mijn nek. Er was een donker plekje te zien waar verschillende foto's van gemaakt werden. De radioloog wilde voor de zekerheid een biopt nemen. Dat was voor mij de reden om te vragen of mijn man er toch bij mocht zijn. Gelukkig stemden ze toe  heel meelevend. Mijn man hield mijn hand vast en ik voelde me weer rustiger worden. Er werden 2 biopten genomen. Ik moest op mijn zij liggen en door de verdoving, die overigens wel pijnlijk was, voelde ik er nauwelijks iets van. Wel kwam  het verdriet kwam omhoog en verkrampte mijn hart. Nee, niet weer........voor de derde keer weer borstkanker???Uitzaaiingen??? Er werd meteen een "marker" geplaatst om de plek goed te kunnen terugvinden. Nog even werd er wéér een mammo gemaakt  en was het verdachte plekje bijna niet meer te zien. De radioloog stelde me gerust dat het ook nog "gewoon" een cyste kan zijn. Daarna nog bij de chirurg die nog even goed gevoeld heeft en mij ook weer probeerde gerust te stellen dat er niets te voelen was. Maarja, de vorige keren was er ook niets te voelen. Nu maar maandag afwachten, dan krijg ik de uitslag. De patholoog heeft immers altijd gelijk. Morgen gaan we lekker een weekje op stap met de caravan naar het hoge noorden. Proberen om het nare gevoel te parkeren en te genieten van het buiten zijn. 

9 reacties

Ach lieverd. Ja. Niet weer...Wat is kanker toch een traumatische ziekte. Ook ik duim en bid voor je! 

Liefs. Lies

Laatst bewerkt: 16/10/2020 - 22:45

Pffffff  wat een afschuwelijke spanning toch weer...mijn duimen draaien voor je😘

Laatst bewerkt: 17/10/2020 - 09:04

Weer die onzekerheid en al die ellende. Sterkte en geniet van je vakantie.

Tom

Laatst bewerkt: 17/10/2020 - 09:39

O lieve Bientje,

Wat een ellende, wat een schrik. Het mag niet waar zijn. Tja, en dan kunnen ze je wel proberen gerust te stellen, maar in jouw hoofd maalt het toch wel verder.
Ik hoop dat de rust op vakantie je goed doet en vooral dat het loos alarm is.

Heel veel sterkte,

Hanneke

Laatst bewerkt: 17/10/2020 - 10:29

Lieve Bientje,

Wat erg voor je, heftig alle commotie en emoties.  Ik hoop dat het loos alarm is en dat het een cyste is. 

Hopelijk kun je wat genieten hierbij ons in het hoge noorden. Lekker met de caravan voor de laatste keer dit jaar er even op uit.

Sterkte en we zullen voor je duimen. 🍀🍀🤞🤞🙏🙏

Liefs Alice❤😘

Laatst bewerkt: 18/10/2020 - 12:16

Mijn uitslag is goed! Zelfs 100% goed! Ik mag zelf een jaar wegblijven. Wat het nou precies wel was........ik heb het 2 keer gevraagd en ik heb er niets van onthouden. Ik lees het wel in mijn dossier via Digi D. Ik heb eerst flink moeten huilen, zo blij. Nu rustig laten bezinken. Bedankt voor jullie medeleven!🥰

Laatst bewerkt: 19/10/2020 - 20:12

Wat fijn, wat heerlijk nieuws. Nu lekker genieten van je vakantie.

Liefs Alice ❤😘

Laatst bewerkt: 20/10/2020 - 08:33