weekend update

30-11

Alles ziet er wat positiever uit…..het goede nieuws vrijdag….de bloedtransfusie lijkt dit keer beter aan te slaan , ron is iets minder moe….dus we durven weer een beetje vooruit te kijken , dit hebben we lang niet gedurfd , wel merk ik aan ron dat hij het nog niet durft te geloven ……van het weekend hadden we het er over , het is een beetje onwerkelijk , net of je niet blij durft te zijn …..bang dat er toch weer een tegenslag komt, en daar wil je je tegen vermannen, maar de andere kant is , het goede nieuws is er , en dat is er nu,…ik probeer het ron duidelijk te maken , probeer ervan te genieten …..zoals we de afgelopen tijd van dag tot dag leefde, niet wetende wat de volgende dag ons brengen zou , en al was het een goede dag , dan was t in ieder geval er weer 1 …..

zo is dat nu ook , alleen zijn de dagen ……wat draaglijker denk (mede door het goede nieuws) …..ook wat draaglijker doordat ron wat minder moe is , en heel belangrijk , er weer een soort van toekomst perspectief is ,….die is merk ik nu erg aan ron lange tijd weg geweest,

wel wil ron volgende week vragen aan de arts of hij zwart op wit kan zien (dmv de afgelopen scans) waar en wat er verminderd is aan de cellen in zijn lichaam , ik denk dat het dan pas goed tot hem doordringt als hij het daadwerkelijk ziet . ik snap dat wel …..het vertrouwen in zijn lichaam is hij wel een beetje kwijt

maar heel t weekend hebben we het blije gevoel vast gehouden (en nog) ……zo hebben we t vrijdag zoals ik al schreef gevierd met een taartje , …..nou …die hebben we het er heel t weekend in gehouden

Zaterdag ochtend een appelflap……zaterdagmiddag kwamen marloes en arie met een heerlijk eigen gebakken appeltaart….dus weer smullen

Zondagochtend namen ellen en hans ook wat lekkers mee voor bij de koffie om het goede nieuws te vieren , en zo moest het er na al dat lekkers dan toch vanochtend van komen , om de draad op te pakken , om te gaan trainen met de trapper fiets ,

https://www.youtube.com/watch?v=3Gi68T4T4xk

het ging hem goed af, en geeft hem een goed gevoel.

Het weekend hebben we gister afgesloten met het programma “pauw komt binnen” op npo 1

Hier zat jeroen pauw dit keer aan tafel in rijndam revalidatie waar ron gezeten heeft, zo kwamen er ook 2 personen aan het woord die bij ron op de afdeling zaten , zij vertelden hun verhaal ,…..best heftig en vooral herkenbaar …….zo werd er door 1 van de personen verteld , dat je je zelf weer helemaal opnieuw moet leren kennen ,……en dat t veel meer is dan niet meer kunnen lopen, je moet je leven totaal anders inrichten , je toekomst bijstellen , je loopt tegen dingen aan waar je normaal niet bij stilstaat, heel herkenbaar..

Maar zoals ik al in eerdere blogs verwoord heb ……je blijft als mens je grenzen opzoeken en bijstellen ……levenslust ….en vooral wilskracht noem ik dat!!