wachten duurt lang
29-8
zoals ik gister schreef , nu wachten op uitslag , beide merken we dat ons geduld nogal op de proef word gesteld.
het is echt killing die onzekerheid , maar ja er zit niets anders op dan de dagen af te tellen tot de uitslag naar enig zekerheid.
vanochtend toen ik kwam , was ron lekker gedoucht , blijft een hele onderneming en erg vermoeiend , maar wel weer lekker fris .
er is vanochtend besloten om toch weer een drankje van bovenaf te geven voor te laxeren , want zijn buik blijft enorm , en is erg hinderlijk , dit keer is het een ander drankje , een mindere hoeveelheid , en iets beter te nassen , mede ook omdat het maar 1 glas is .
als hij dit op heeft , word ron is de rolstoel gezet , want vandaag moet hij volgens schema 3x anderhalf uur opzitten .
we zorgen dat we rond 11 uur beneden zijn , waar johnno en justin zitten te wachten , we doen even een bakkie en ron legt alles uit .
oprecht fijn dat ze er zijn , ook emotioneel maar we gaan een uurtje later met een goed gevoel naar boven , eten , nog even rusten en vanmiddag komt ron zijn zus en nichtje op bezoek.
dus rond half vier weer het hele ritueel zoals hierboven beschreven , kost best wat kracht , maar het gaat goed.
als we beneden komen , komen ze net aan , erg fijn dat ze er zijn en om ze te zien .
na een uurtje word ron wat vermoeid , en gaan we weer naar boven we krijgen nog heerlijke zelfgebakken zweedse cakejes , lekker voor straks
ze waren heerlijk
nadat ron zijn eten op heeft , gaat het drankje van die ochtend flink werken , is wel heel goed , maar blijft lastig te accepteren voor ron , om soort van hulpeloos in zijn bed te liggen , pfffff wat heb ik met m te doen.
we besluiten om maar niet in rolstoel te zitten vanavond , en hopen dat het drankje zijn werkje nog wat verder gaat doen .
ik doe nog wat werk op laptop , terwijl ron naar zijn cluppie "liverpool " kijkt .....die helaas verliezen
rond half negen ga ik richting huis .
de medicatie is sinds gister wat verlaagd , mede omdat ze hopen dat de bijwerkingen , wat zullen verminderen.
helaas appt ron rond 10 uur dat hij veel pijn heeft , en toch wat extra medicatie heeft gevraagd en gekregen , hopelijk helpt dat en kan hij een beetje slapen , hij ziet erg tegen de nachten op.
ik opper om voor 1x deze nacht een slaap pil te vragen , zodat hij toch wat kan slapen ,
dit is al eerder aangeboden door verpleging , maar hij wil dit liever niet wat ik ook begrijp.
voor nu hoop ik dat hij toch nog een redelijke nacht heeft, en snel morgen is, weer een dag dichterbij de uitslag , en een dag korter in die onzekerheid .
1 reactie
Oew... ja, wachten is dramatisch. Maar soms kan het niet anders door de onderzoeken die ze moeten doen. Maar ja, dat maakt het allemaal niet gemakkelijker.
Hoop dat Ron weer kan slapen. Dat heb je en heeft je lichaam zó nodig. Ik was ook zéér van geen pil, omdat ik er al genoeg had... maar slapen is heerlijk om bij te komen. Ik sliep overigens overdag ook best wel.