verbaasd

1-2

 

vandaag de dag van het longonderzoek.....vrijwel direct bij het wakker worden en opstaan , moet ik eraan denken ....ik hoop zo dat t meevalt.

en dan gaat om 10 uur de telefoon .....ron......die vertelt dat het onderzoek niet door gaat ....huh ik ben verbaasd ,en vraag naar de reden ....ron weet t ook niet helemaal , maar ze vinden dat t stukje beter gaat en er is eigenlijk niet echt een plekje

vreemd..... gister zei de arts nog heel duidelijk dat ze t onderzoek door wilde laten gaan ....begrijp me niet verkeerd....tuurlijk is het fijn dat ron nu niet het onderzoek hoeft te ondergaan .....maar toch zit t me niet lekker ....

ron zegt dat de zaalarts tijdens het bezoekuur het aan mij uit komt leggen , dus daar wachten we nog maar ff op dan.

als ik om drie uur in het ziekenhuis bij ron kom.....lijkt het iets beter te gaan , eindelijk ....

ik vind m er wat beter uit zien en kijkt wat helderer, en is iets spraakzamer.

de diaree is er nog wel , maar wel stuk verminderd.....eten is nog moeilijk , geen trek en erge zere keel en mond , en de moeheid blijft , maar dat vind ik niet zo gek , dat lichaam heeft afgelopen weken heel veel moeten werken , en nog .....

vanochtend had ron geen koorts, maar helaas vanmiddag is er toch weer koorts , dit lijken ze maar niet onder de knie te krijgen.

we praten wat ....en voor we t weten is dat uurtje alweer voorbij , blijft kort een uurtje , maar ja , ben uberhaupt blij dat ik nog mag en kan komen .

als t vier uur is besluit ik zelf de zaalarts op te zoeken .....ik hoef niet ver te zoeken , want ik zie haar al staan , ze komt direct naar me toe en we gaan even in een kamertje apart zitten.

ze vertelt:

het onderzoek is afgelopen vrijdagmiddag geplant toen het niet goed ging met ron ....geplant houd in dat t is gemeld door de longarts bij de afdeling .....nu kwam vanochtend de vraag van de longafdeling of het wel echt nodig was,......want er was eigenlijk geen plek ......maar als t echt noodzakelijk was dan kon t natuurlijk wel .....🤔....er is nog een keer overlegd , en de longarts heeft ron vanochtend nog een keer beoordeeld , deze vond hem een stuk beter eraan als vrijdag (ja gelukkig wel ja) .....en ook omdat er vanochtend nog geen koorts was is toen besloten om t onderzoek niet te doen, daarin meenemende dat de bloedwaardes aan t stijgen zijn , ron beter aanspreekbaar is , en minder zuurstof nodig heeft......

ik heb er dubbel gevoel over , en dat uit ik ook naar de arts ......we hebben de afgelopen weken t al zo heen en weer zien gaan dat ik beetje bang ben dat hij nu een goede dag heeft en morgen of overmorgen misschien weer minder , wat ik natuurlijk niet hoop.

ik probeer ook niet te doemdenken ......maar gisterochtend (zondag) was de arts die belde er nog zo van overtuigd het onderzoek door te laten gaan, dat het me nu een onbestemd gevoel geeft , mede ook omdat er vanmiddag toch weer koorts is , weliswaar geen 40gr , maar wel koorts, al deze dingen geef ik aan , ze begrijpt t , maar dit is het besluit.

dus ik hoop maar dat het t goede besluit is , en niet alsnog vd week t onderzoek toch moet plaatsvinden....geef ik heel duidelijk aan

met een beetje machteloos en overgeleverd gevoel ga ik naar huis .

thuis probeer ik het naast me neer te leggen ....en t positief te zien ....want dit is toch ook wel een vooruitgang .......

3 reacties

Ha lieverd, dit is zéker vooruitgang! Probeer - al begrijp ik als geen ander dat dat best heel moeilijk is - er vertrouwen in te hebben dat die kleine stapjes vooruit nu begonnen zijn aan te lopen. Dat zal best nog met af en toe een stap terug verlopen, maar uiteindelijk komen er meer vooruit dan achteruit. 

Ik snap ook je twijfel, maar voor mij klinkt het toch goed. Positief. En ik hoop van harte dat ook jij wat rust in je hoofd en hart krijgt en 'rustig' kunt slapen. Je bent een topper! Je doet het zó goed! Maar jij hebt ook je rust en slaap nodig om je energie te kunnen verdelen tussen Ron en jezelf. Hou vol......!

En ja, een uurtje is ontzettend kort en veel te vlug voorbij. Het is nu natuurlijk zo dat je blij moet / mag zijn dat je dat uurtje krijgt. Maar het is in en in triest dat meer nu niet mogelijk is. Ook daarin leef ik zeer met jou en jullie mee. Wat een geluk heb ik toen gehad! (wat dat betreft..... maar dat heb je gelezen....)

Veel liefs en wederom een hele berg knuffels voor jullie beiden!! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx je zult blij zijn als Ron weer thuis is; dan ben je hier van dat geknuf tenminste af... hihihi
xxxxxxxxxxxxxx Hebe

Laatst bewerkt: 01/02/2021 - 21:58

Snap wat je zegt en voelt maar je bent net als Ron overgeleverd aan de doktoren. Hopelijk wordt je angst geen waarheid en is het vandaag net als gisteren een beetje beter met Ron.

Heel veel sterkte en een dikke knuffel 

Liefs Alice😘❤

Laatst bewerkt: 02/02/2021 - 12:45