pijn ....angst en hoop

helaas gaat het niet geweldig .....de bloedtransfusie heeft niet gedaan wat we gehoopt hadden , ron blijft erg moe ....en last van duizelingen.

na overleg met het ziekenhuis woensdag en vandaag , word er maandag weer bloed geprikt , om wederom het hb te meten , en te kijken of er weer een bloedtransfusie nodig is.

ook de pijnklachten verergeren , zijn voeten waar hij de laatste week al last van had geven een raar gevoel ...soort van doof en dood en tintelend gevoel, dit trekt sinds van de week meer naar boven , richting zijn lies ....ron heeft de angst dat dit doortrekt , en vervolgens consequenties heeft voor zijn stoelgang en plassen .

 de plek in zijn nek speelt op qua pijn , die plek is destijds bestraald toen er uitval was bij zijn handen ....als tie nu zijn hoofd draait . naar links of rechts ....word tie duizelig , en misselijk.

 de kuur hakt er nogal in qua energie .....dus al met al valt het best wel tegen ....eigenlijk heel veel.

op het moment ligt hij eigenlijk hele dagen in bed , en komt er uit tussen de middag en in de avond om te eten aan tafel, dit is hij snel zat en wil dan weer graag zijn bed in.

heel lastig om te zien en ervaren , dat hij worstelt met alles ....met zijn lichaam ....met alle ongemakken ....met de pijn ....met de angst ....

na overleg met ziekenhuis vandaag , is er afgesproken dat de arts maandag contact met ons opneemt , als er verslechtering optreed in het weekend , is ons wel op het hart gedrukt contact op te nemen.

even terugkomend op de woorden die in het gedicht staan 

pijn....angst .....en hoop

de pijn , is heel de dag aanwezig ......en belemmert ron in veel dingen , en zoals aan t begin omschreven "het is niet weg te vegen"

de pijn , geeft je ook weer een angst ,.....wat voor kant gaat het op?......wat gebeurt er in mijn lichaam?......hoe graag je ook dat gevoel wil wegdrukken ....het is er ....., je kan dat niet zomaar uit je gevoel weggooien ...zoals ook aan t begin omschreven.

maar er is ook zeker HOOP EN VERTROUWEN .....dat houd ons staande ....

het is er allemaal ..pijn , angst , hoop en vertrouwen ....... we zoeken naar een balans tussen al deze gevoelens

en houden ons vooral vast aan de "hoop en het vertrouwen" die laten we niet wegjagen....door niets en niemand!!