opkrabbelene

2-10

 

het is enige dagen geleden , dat ik wat heb gepost, had me van te voren niet beseft dat dit enige onrust op kon roepen, dit omdat ik de laatste tijd elke dag een stukje schrijf.

heb verschillende berichten gehad uit verschillende hoeken , of alles wel oke was. wij vinden het heel fijn dat iedereen zo meeleeft , geeft ons echt een fijn gevoel, dank jullie wel!!!

 

de reden dat het een paar dagen even stil was aan mijn kant, .....ik moest even alles op een rijtje zetje in mijn hoofd en gevoel , de laatste week veel gesprekken gehad met allerhande instanties , personen , hoop dingen regelen enz, ....en het leek even te stagneren in het herstel van ron , dus het kwam allemaal even binnen zeg maar , even dat momentje van vallen ......maar inmiddels ook weer opgestaan in volle kracht!!

en daartussen zit ook nog heel veel

 

tussen vallen en opstaan

tussen moedeloos en doorgaan

tussen angst en moed

tussen huilen en lachen

tussen bang en blij

tussen onzekerheid en kracht

hiertussen balanceren we

hiertussen zoeken we

hiertussen vinden we!!!!

 

maar goed ik zal jullie even een beetje bijschrijven wat er allemaal gebeurt is

 

ron heeft heel de week al erg last van zijn mond en eet alleen vloeibaar , vla,...kwark....drinkontbijt....hij word er wel een beetje simpel van , zeker als hij de nasi goreng ruikt als die voorgeschoteld word bij zijn buurman en hij nog een hap vlaflip neemt....

verder zijn zijn dagen gevuld met fysio een half uur per dag , ergo therapie een half uur per dag , en dan nog de nodige gesprekken met div mensen .

s middags even anderhalf uur rusten, en dan na het eten bezoek .

op zijn laptop kijkt hij tv .....vooral voetbal natuurlijk.....en dan als er tijd over is nog lezen , want hij heeft nog wel wat boeken te gaan.

 

gister (donderdag) was er weer de kuur in delft , dit keer ging alles vlekkeloos qua vervoer en werd ron netjes op tijd 9.30 afgeleverd in delft .

alleen op 1 of andere manier duurde de kuur dit keer veel langer , en er moest nog een apd (botversterker)infuus gegeven worden, uiteindelijk was hij pas om 20,15 weer in rijndam , al met al een hele intensieve dag dus.

en nu maar hopen dat het zijn werk doet .....

 

afgelopen dinsdag was er een belafspraak met de behandelend arts uit delft , hij belde met mij , dit omdat ron erg last had van zijn mond en moeilijk kon praten.

er is niet heel veel nieuws , er is bloed geprikt en daar worden geen rare dingen in gezien .

wel is de ldh waarde (zijn soort van tumormarkers) wat gedaald , wat een goed teken zou kunnen zijn , verder vertelt de arts dat ze vooral af gaan op ron , dus als hij klachten ervaart , direct melden, ik merk nog wel even op dat dat voor het onderste gedeelte van zijn lichaam wat lastig is , omdat hij daar weinig voelt , dat blijft inderdaad lastig beaamd de arts, normaliter in zo situatie doen ze na een maand of 4 een pet scan , maar hij oppert dat we het misschien wat eerder moeten doen na 2 a 3 maanden .

ook geef ik aan dat ik eigenlijk nog een persoonljik gesprek wil omdat er nogal vragen en onzekerheden zijn, hij begrijpt dat volkomen , en belooft zijn best te gaan doen om dat in te plennen , als ik ophang word ik een kwartier later terug gebeld voor een afspraak , komende dinsdag om 9 uur is de afspraak , geeft een fijn gevoel dat er snel gehandeld word .

dus van het weekend maar onze vragen op papier zetten.

 

ik was benieuwd hoe het met ron zou gaan vandaag , zou hij last hebben van de kuur .....van de lange en intensieve dag, maar gelukkig viel het mee, en heeft hij vandaag nog aardig wat kunnen trainen , dit geeft hem een goed gevoel.

zo gaat het naar de wc gaan, uit en in bed

en het aan en uitkleden al super goed , dit doet hij geheel zelfstandig.

ook geeft hij vanavond aan dat het lijkt of er iets meer kracht in zijn benen zit , hij heeft zelfs heel even alleen gestaan (30 sec), bij de wc met zijn knieen leunend tegen de wcpot maar zonder steun van zijn handen op de beugels naast de wc , dit is echt wel een hele verbetering .....geeft weer een beetje moed.

ook is hij vanmiddag met de ergo therapeut naar de parkeer garage gegaan om te kijken of hij zelfstandig in en uit een auto kan , ......en volgens ron was het appeltje eitje , dus ook positief, dit zijn allemaal toch weer stapjes vooruit , het gaat langzaam en met vallen en opstaan , maar er lijkt toch iets van verbetering te zijn.

ook zijn mond gaat langzaam aan wat beter , vanavond voor het eerst weer eten op .....aardappelpuree met appelmoes en spinazie , .....weer positief

dus zo ga ik vanavond , moe ....maar met een heel postief gevoel weer richting huis