6 weken......

22 augustus ….vandaag precies 6 weken geleden , daar moest ik gister even aan denken, toen ik met ron een gesprek had over de afgelopen weken , we hadden het erover hoe het zou zijn als tie thuis zou komen over enige tijd ,…..wat voor aanpassingen er misschien gedaan moeten worden in huis , of misschien ook wel niet , en toen maakte hij een opmerking tijdens ons gesprek , of eigenlijk meer een constatering , …….. bewondering en respect heb ik daar voor. Ik kom later op deze opmerking terug

Maar eerst even naar 6 weken geleden , toen we niets vermoedend op een zaterdagmiddag , lopend het ziekenhuis binnenliepen , 1 dag later was alles veranderd , 360 gr gedraaid , wat een dreun, en ook 3 dagen later toen de uitslag van de petscan kwam , weer helemaal terug bij af , weer opnieuw moeten beginnen , met alle onzekerheid en niet wetende wat er gaat gebeuren. Wat gaat de ziekte doen , hoe gaat de komende tijd eruit zien , hoe gaat onze toekomst eruit zien , hebben we nog wel een toekomst , ……en ga zo maar door

Wat hebben we in die afgelopen weken veel meegemaakt , wat zijn we diep gegaan , wat heeft ron veel moeten doorstaan , maar ook hele mooie en dierbare momenten gehad met elkaar ,

Mooie gesprekken met elkaar,….dingen besproken die je normaal niet met elkaar bespreekt , met elkaar gehuild , met elkaar gelachen , lieve mensen om ons heen , hartverwarmende reacties ,lieve berichtjes , kaartjes , het besef in het nu te leven , te genieten van de kleine dingen en van elke dag

Dus ja het brengt ook mooie dingen , en dat maakt ons sterker

En dan nog even terug komende op de reactie van ron gister

Ik weet nog heel goed ron zijn reactie op de maandagochtend de dag na dat de dwarslaesie geconstateerd werd, zijn woorden waren “dit ga ik nooit accepteren dat ik in een rolstoel zit , bestel alvast maar een plekje op de geestweg” toen dacht ik nog pffff hoe gaan we dit doen , hoe gaan we hieruit komen

En nu 6 weken , .....43 dagen..... 1032 uur ....61920 minuten verder maakt ron de opmerking

“ HIJ (daarmee bedoelt hij zijn rolstoel) hoort nu gewoon bij mij ik weet niet meer anders” . en dus is HIJ geaccepteerd.

Tja hoe kan het er in 6 weken tijd dan anders eruit zien , …..en wat een kracht zit er in die man!!!

Goed weekend……en vergeet vooral niet te genieten van elke dag!!!