eindelijk!!!

10-11
vandaag is het dan zover, ron komt echt naar huis!!!!
geen bericht gehad vanochtend dat t niet door gaat , dus het gaat gewoon echt gebeuren .
kan t bijna niet geloven ....heel onwerkelijk.
voordat ik naar het ziekenhuis rij, versier ik nog even de binnenkomst ...en dan op naar het ziekenhuis , waar we eerst nog een uitleg hebben over de kuur die morgen gaat starten.
de kuur bestaat uit 3 middelen in tablet vorm , dus kan gewoon thuis plaatsvinden, wel kan ron er ziek,..misselijk...vermoeid enz van worden, maar dat wachten we maar af.....voorlopig eerst maar naar huis.
ook is hb bloedwaarde weer wat verlaagd helaas, dus donderdag word er thuis bloed geprikt , als t nog meer zakt , moet er waarschijnlijk weer een bloedtransfusie plaatsvinden , maar ook dat kan allemaal poliklinisch .
over 2 en halve week is er weer een petscan , om te kijken wat de stand is, dit horen we over 3 en halve week als we weer een afspraak hebben met de arts, ook weer spannend.
als de verpleegkundige klaar is krijg ik de recepten mee voor de medicatie voor thuis, aardig stapeltje kan ik zeggen , als ik beneden bij de apotheek kom word er verteld dat het verstandiger is , als ik het eind vd middag op kom halen , vanwege de hoeveelheid kan t wel even duren , geen probleem....ik sta te popelen om richting huis te gaan , om ron op te wachten , die gebracht zal worden met de zorgambulance , dus ik race naar huis.
en dan om half 1 is tie daar , nu echt .....
buiten hevelt ron zich over van de brancard naar de rolstoel , en zo rij ik hem een paar minuten later eindelijk naar huis.....pfff wat zijn we blij ,....ron wil natuurlijk gelijk alles uitproberen ....of tie alleen over de drempels heen kan ....naar de wc kan.....en natuurlijk even bij het water kijken.
ik zie hem genieten ....heel fijn dit , en tja dan natuurlijk dat langverwachte bakkie koffie , door ron zelf gezet....
en zo zitten we even later , heerlijk buiten te genieten van elkaar ,..en de koffie met wat lekkers.
rond drie uur komt er iemand van thuis zorg voor een intake gesprek , al met al een heel gesprek ....rond half 5 gaat ze weer weg , en vanavond zal er voor t eerst iemand komen van thuiszorg....en dan morgenochtend weer , waar ron dan geholpen word met wassen aankleden e.d.
ik ga rond 5 dan weer even naar delft , om alle medicatie op te halen , in de tussentijd is johnno even langsgekomen, dus die blijft tot die tijd bij ron , even bijkletsen.
als ik in delft kom staat alles klaar , alleen moet t nog gecontroleerd worden , dit neemt wel enige tijd in beslag, en schrik een beetje ,als ze met de medicatie komt......2 grote tassen helemaal vol......dit komt gek genoeg best even binnen ,....het gaat op dit moment goed met ron, qua pijn die is zo goed als onder controle .....maar als ik dan al die medicatie zie , vind ik dat ook niet heel vreemd .....als alles uitgestald is voor controle , word ik weer even met beide benen op de grond gezet , hoe alles ervoor staat.
zo kom ik rond kwart over 6 weer thuis , en eten we even later voor het eerst sinds lange tijd weer met zijn 2en , aan de tafel....heel bijzonder .....dit zijn dus van die momenten , dat je beseft hoe bijzonder die kleine momenten zijn geworden .....en hoe je intens kunt genieten van de dingen die eigenlijk heel gewoon zijn , maar voor ons nu heel bijzonder.
om 8 uur komt er iemand van thuiszorg , eerst hebben we even een gesprekje over hoe en wat , en dan doet ze ron zijn verzorging , en gaat dan na een klein half uurtje weer weg.
ron is dodelijk vermoeid ......niet gek natuurlijk , na zo dag ......hij gaat heerlijk zijn bed in , en valt niet veel later lekker in slaap , terwijl ik op de bank dit blog schrijf
al met al een intensieve en vermoeiende dag.......maar wel een dag met een gouden randje , waar de blijdschap overheerst.
we vinden het allebei nog heel onwerkelijk dat hij nu echt thuis is na 3 maanden .
en ik moet zeggen ,.....dat bakkie heeft nog nooit zo lekker gesmaakt als vanmiddag .....
en zoals de tekst in onderstaand liedje mooi omschrijft
Ben nergens zo gelukkig als in m'n eigen kleine stukje paradijs M'n eigen kleine stukje Oh, wat is het fijn om weer thuis te zijn
8 reacties
Wat fijn om te lezen dat jullie eindelijk samen weer thuis zijn! Ik heb de afgelopen weken je blogs met bewondering gelezen en wat is het jullie gegund dat jullie nu weer lekker samen thuis dat bakkie koffie kunnen drinken. Ik wens jullie nog heel veel van die fijne gewone momentjes toe.
Liefs Bianca
Ik kan wel janken! Wat fijn! Heel veel geluk, zo thuis op de bank, geniet❤️🍀
Geweldig.....genieten .....eindelijk thuis..... dikke knuffel voor jullie beiden.
dit pakken ze jullie niet meer af, nu een eigen ritme vinden......
heel veel fijne momentjes samen, en sterkte met de komende kuur...
liefs corrie
Tranen hier. Om je tekst en de foto's.
Warme knuffelvoor jullie beiden.
Hanneke
Wat ontzettend fijn voor jullie. Dat jullie nog maar lang van zelggezette kopjes koffie mogen genieten.
Knuf
Weet je lieverds... ik zit hier lekker effe te huilen om dit stukje geluk dat jullie o zo toekomt! Ik denk aan mijn eigen 'peulenschilletje' (in vergelijking met dat van Ron) en herken dat eenvoudige simpele pure stukje geluk van niets meer dan gewoon fijn samen zijn en thee drinken. Ik lust geen koffie.
Wat is het jullie zóóóó gegund! Vanaf nu bestellen we alleen nog bergóp!
Prachtige foto's. Ontroerend. Zonder tekst zeggen ze alles.
Dikke knuffels met liefde! xxxxxxxxxxxxxxxxx Hebe
Ik loop wat achter op de site en ben van jou een hele rij blogs aan het 'bijlezen'. Maar bij deze moet ik even zeggen dat ik tot tranen toe ontroerd ben. Dikke knuffel voor jullie XXX
dank je wel voor je lieve bericht
liefs astrid