de trein dendert door

7-12
zoals ik verleden week al zei , is alles in sneltreinvaart gezet,.....zo was er afgelopen vrijdag het longfunctie onderzoek......en hoorde we vrijdag dat er volgende week dinsdag en donderdag onderzoek van het hart plaatsvinden, en dan zijn in principe alle onderzoeken die voor de stamceltransplantatie gedaan moeten worden gedaan ......en zijn we er dus klaar voor.....nou nog even niet ......we moeten nog wel even wennen hoor aan alles ....het gaat ineens zo snel , ook wel fijn hoor ....maar toch
vandaag hadden we een gesprek bij ron zijn arts , en uitslag van het bloedonderzoek na de eerste (nieuwe) kuur .
we gingen allebei heel verschillend het gesprek in , ik had zoiets van , we hebben zo goed nieuws gehad verleden week (petscan) dus kom maar op,....ron daarentegen wilde duidelijkheid ....utleg .......het soort van zwart op wit zien , dat het echt zo is .
en zo zaten we dus allebei vanochtend met een ander gevoel op weg naar delft in de rolstoelbus.
de arts liep keurig op tijd , dus klokslag half 12 werden we naar binnen geroepen,......ik dacht heel slim geweest te zijn , om voor het weekend al onze vragen en medicatie die we nodig hadden te mailen zodat de arts zich wellicht enigszins kon voorbereiden ........het was achteraf alleen voor ons heel handig zodat we de vragen niet vergaten ,....want de arts had de mail nog niet gelezen...
nadat de recepten van de medicatie doorgenomen zijn , begint de arts met de uitslagen van het bloedonderzoek,.....deze zien er goed uit ....op de leukocyten na (leukocyten zorgen voor je afweersysteem) deze zijn bij ron extreem laag.....arts twijfelt nog even om de kuur een week uit te stellen .....maar na een kort gesprek met ron over hoe hij zich voelt , besluit hij toch de volgende kuur woensdag gewoon te starten, wel word er op het hart gedrukt , bij het minste of geringste qua koorts ...rillerigheid ...niet goed voelen meteen aan de bel te trekken .....dit omdat ron nu niet ziek mag worden of infectie mag krijgen ivm met de stamceltransplantatie ......deze staat voor nu, de tweede week van januari gepland , de exacte datum horen we nog.
als de arts onze (mail) vragen heeft beantwoord , heeft ron nog 1 belangrijke vraag .....hij wil van de arts uitleg over het enthousiasme dat hij had verleden week bij de telefonische uitslag van de petscan ......ron wil en kan nog niet geloven , dat deze kuur aanslaat , de arts legt uit dat er in de botten een zichtbare vermindering is van de kanker cellen ......en dat in de klieren en onderhuids waar er voorheen veel kankercellen zaten deze nagenoeg niet meer zichtbaar zijn op de pertscan ......ik ben blij ....eindelijk wat positiviteit....merk aan ron dat hij het soort van niet kan bevatten .....snap dat wel na zo veel tegenslag .....
als we weggaan bij de arts gaan we nog even langs de apotheek om de nieuwe kuur , waar hij woensdag weer mee moet beginnen ophalen.
als ik daar sta ...is er ineens het besef dat dit de laatste kuur is (voorlopig)die we hier halen....na deze kuur gaat het dus echt gebeuren ....de stamceltransplantatie , kan het nog amper geloven.
en zo zitten we dus rond 1 uur weer op weg naar de lier in de rolstoelbus met voorlopig de laatst gehaalde kuur.
als we thuis zijn , merk ik aan ron dat hij niet de blijdschap heeft die ik ervaar....we hebben het er even over .
ik besef me tijdens dat gesprek , dat je hoe verbonden je ook bent , het ieder op zijn eigen manier ervaart......het komt duidelijk nog niet binnen bij ron ......hij weet en snapt t even niet zo goed .....ik probeer t uit te leggen en t gepsrek nog een keer te laten horen met de arts, want dit keer had ik het opgenomen .
maar hert komt niet binnen .....hij laat het maar beetje over zich heen komen heb ik het idee.....heel begrijpelijk ......ron heeft voor mijn gevoel een beetje zoiets van eerst zien dan geloven
maar daarentegen , is hij wel erg hoopvol , en geeft het enthousiasme van de arts , hem weer een hernieuwde kracht en moed .....onvoorstelbaar hoe hij dit toch steeds weer doet
dus zo gaan we vol goede moed en kracht komende week de voorlopig laatste kuur in , met uitzicht op de transplantatie ......
4 reacties
Lieve Astrid,
Ik ben ontroerd door je blog en ook door de teksten die je hebt bijgevoegd, vooral de laatste. Ik blogde zelf over veerkracht, maar ken natuurlijk ook de momenten dat je die kracht helemaal niet voelt. En ook dan moet je door, en dat vraagt veel moed.
Ik denk het wel te begrijpen, dat Ron er niet onverdeeld blij mee kan zijn. Er is zo veel gebeurd, het is allemaal zo zwaar geweest tot nu toe. En hij blijft helaas toch ziek. Ik hoop van harte voor jullie beiden dat hij die blijdschap wel zal kunnen voelen en meer nog dat de stamceltransplantatie hem heel veel extra tijd van leven zal gaan geven.
Liefs, Hanneke
Hallo Astrid,
Fijn om te lezen dat eea nu toch in een versnelling zit..... je schrijft dat hoe verbonden jullie ook zijn, het beleven van al wat er gebeurd en nog komen gaat, anders door Ron wordt ervaren dan door jou. En dat klopt, hij is degene die alles lijfelijk doormaakt en niet meer op zijn lichaam durft te vertrouwen na alles wat er inmiddels is gebeurd. Eerst zien dan geloven .... hoe waar is dat.
Sterkte de komende week en op naar een succesvolle stamceltransplantatie in januari,
liefs Corrie
Oooo, wat begrijp ik Ron goed! Jullie lijst tegenslagen is ook zó lang..... Je kijkt uit naar goed nieuws, naar nieuws waarmee je verder kunt en telkens weer werd je terug geworden op een naakte werkelijkheid die verschrikkelijk was. Het besef nu dat goede berichten écht waar zijn én hoopvol genoemd kunnen worden, is een groot verschil met de laatste maanden. Zoveel moed en al zijn kracht heeft Ron gegeven zonder ergens te komen. Nu hij 'daar' is, ervaart en voelt hij de totale vermoeidheid en uitputting van de afgelopen maanden.
Het zal indalen. Natuurlijk. Hoe onwerkelijk het voor hem ook klinkt. En anders gaat hij dat in de komende - toch nabije - toekomst merken.
Geef hem een dikke knuffel van mij! xxxxxxxxxxxx na ja, paar meer graag! Ik voel dat ik trots op hem ben. En op jou. Dapper, ongelofelijk mooi en dapper stel!
Liefs xxxxxxxx Hebe
wat een vreselijk lief bericht , doet ons goed .
ik kon je bericht niet zonder tranen voorlezen aan ron .....heel bijzonder ,
maar uiteindelijk is het toch gelukt ;-)
je krijgt een dikke knuffel terug....en ook van mij
liefs