de 1e dag na.....
15-1
vandaag de 1e dag na de sct ....de stappen die gedaan moesten worden zijn nu dus genomen, aan de ene kant heel blij en opgelucht .....maar ook spannend,
de prognose is dat ron komende week in een dip gaat komen , ......ik ben positief , maar zo nu en dan ben ik toch ook een beetje bang en vind het eng , zeker als ik terugdenk wat er al allemaal gebeurd is en fout gegaan is afgelopen jaar .....maar ja , ook dit is een proces waar we doorheen moeten , en wat ook zeker gaat lukken , we zijn en blijven tenslotte dat "sterke team"
rond een uur of 2 ga ik met een taartje richting het haga, waar ron helaas vandaag een wat mindere dag heeft , hij is moe en lusteloos en t eten smaakt m niet ......toch begint hij enthousiast aan het taartje , maar na een paar happen hoeft hij niet meer , t smaakt m niet .
ook merk ik bij ron een tikkeltje onzekerheid......vanochtend werd hij vroeg wakker , en had pijn aan de zijkant van zijn buik wat omhoog trok .....de eerste gedachte die hij had was '' o jee daar gaan we weer"....maar gelukkig na wat pijnstilling zakte de pijn .
ik besef me als hij dit vertelt , dat het voor hem nog vele malen spannender en onzekerder moet zijn.....maar gelukkig is ook ron positief gestemd.
dus daar houden we ons aan vast.
realiteit is dat het de komende week waarschijnlijk achteruit zal gaan .....hoe moeilijk ook , we houden in ons achterhoofd dat we weten waar we het voor doen....."onze toekomst"
zo ga ik om 4 uur weer richting de lier , en gaat ron nog even proberen te slapen.
vanavond is er voetbal op tv wat hij wil zien , dat is gelukkig ook weer wat afleiding.
op naar weer een nieuwe (wie weet witte) dag morgen
1 reactie
Ohhh lieverd!
Het ís ook spannend! En ja, die dip zal ongetwijfeld komen. Die komt. Je weet wat je van mij gelezen hebt.... Ik denk dat het bij Ron minder hevig zal zijn doordat de chemo's minder ernstige bijwerkingen hebben tegenwoordig. Maar ook hij heeft al heel wat te verduren gehad en is dus 'beschadigd'; om het zo maar te noemen.
Ik weet niet, maar denk dat Ron vooral toch ook denkt 'nou, kom maar op'. Het zit er in, dus wat komen moet komt. Hij is sterk. Zal met rust gelaten willen worden. Ik wilde niets dan liggen en slapen. En dat Ruud me vasthield. Uren heeft hij aan mijn bed gezeten en hield me vast. Ik was zó ziek en zielig. Dat laatste vond ik niet, maar vind ik nu. Dat geneuzel van elke dag een schoon bed had ik ook afgeschaft. Want dan moest ik er uit en dat deed ik niet. Blèh blèh blèh... maar zie me nu.... en dat gaat Ron ook doen!
Ik heb toen WK voetbal 'gezien', alleen NL. We deden het toen zo goed in 2010... Mijn buurman was dolenthousiast en zette voor mij de tv aan. Zo'n onooglijk klein ding heel hoog aan het plafond; weet niet of zulke überhaupt nog bestaan...
Weet dat ik 'bij' jullie ben! In gedachten sowieso, maar als je een 'vleug' voelt, is dat mijn energie die ik jullie stuur...
Liefs xxxxxxxxxxxx Hebe