bijna niet uit durven spreken

inmiddels is het bijna een week geleden dat ik een blog heb geschreven ......en zoals men altijd zegt "geen bericht is goed bericht".....geld dit nu ook voor ons ......ik durf het bijna niet uit te spreken , maar na omstandigheden gaat het eigenlijk best goed .

best raar .....dat je eigenlijk elke dag weer spannend vind hoe het gaat ....of alles oke gaat maar vooral dat je bijna niet kan en durf te geloven dat t oke blijft gaan .....dat vertrouwen moet nog een beetje hersteld worden merk ik .....

ron heeft de draad weer opgepakt met de fysio , en is zelfs al zover dat ik hem naar fysio breng , waar hij stukje fietst op een hometrainer, en een stukje loopt op een loopband , ....dat zijn dus goede berichten , conditioneel is het nog wel erg zwaar , maar dat is niet gek , ....in ieder geval is dit al meer dan ik had durven hopen .....toen ik ron vrijdag ging halen bij de fysio , zat hij nog op de hometrainer .....heel bijzonder om te zien ......het geeft ron een fijn gevoel weer wat op te kunnen bouwen .

verder genieten we van het heerlijke weer de afgelopen week , ron loopt nu zelf met de rollator naar buiten , met naast hem zijn grote vriend "dex" die maar wat graag mee naar buiten gaat , .....zaterdag heeft ron zijn zoon mike een hek gemaakt zodat dex lekker los kan lopen in de tuin .

ook werden we zaterdag verrast door een oud klasgenoot met een bosje bloemen ......erg lief en doet zichtbaar goed, en als klap op de vuurpijl kwam theo zaterdagmiddag een hometrainer brengen , zodat ron thuis ook kan trainen, deze staat in de opening van de garage , waar van 1 tot 5 de zon schijnt .....genieten dus op de fiets......en zo kan ik ook nog een beetje aan mijn conditie werken .....nou dat is wel nodig , nadat ik er zondag even op had gezeten , was ik er bijna van overtuigd dat ron een betere conditie heeft op dit moment als ik 🙈

dit weekend ook wat bezoek gehad , doet ook zichtbaar goed , dus we zitten eindelijk in een soort van positieve vibe .......

het enigste wat nog opspeelt , is de enorme jeuk van de gordelroos .....erg vervelend.....en de constante moeheid die ron ervaart , maar ook dit is natuurlijk niet heel gek .....het is tenslotte nog maar anderhalve maand geleden dat hij de sct heeft ondergaan ......

en ja die buik ....die zit er ook nog .....en die zit ron behoorlijk in de weg met alles , het zou erg fijn zijn als dat wat minder zou worden......maar ja...

en nu maken we ons op voor morgen , drukke en spannende dag.....eerst in de ochtend naar het haga , voor een gesprek met de behandelend arts en waar we hopelijk de uitslag dan toch eindelijk krijgen van de pet scan.......

en dan begin van de middag naar het revalidatie centrum, voor een gesprek en beoordeling van de revalidatie arts ....we zijn erg benieuwd wat morgen ons gaat brengen