Het gaat goed!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier een blog heb geplaatst. Dat betekent denk ik ook dat ook daarmee merk dat ik op dit moment niet elke dag er meer aan denk dat ik een hersentumor heb. Klopt dat wel? Vraag ik mezelf nu af. Nou ja, regelmatig loop ik wel tegen dingen aan, maar ik ben er niet meer de hele dag mee bezig. 

De behandelingen zijn voor nu afgerond en hopelijk blijft dat voor een hele lange tijd zo. 🤞🏽 De laatste chemo pillen slikte ik op vrijdag de 13e (juni), voor mij dus echt een geluksdag. 

Tot mijn grote verbazing werd ik nog mee gevraagd voor het teamuitje van mijn werk. De directeur vroeg toen ook of ik de dinsdag daarna nog even wilde komen, want dan kon er afscheid van de collega's genomen worden die naar een andere school gaan of gewoon stoppen. Ik hoorde daar ook bij.  

Dus ik toog naar mijn werk de desbetreffende dag. Er werd voor elke vertrekkende collega iets gezegd, een bloemetje en cadeaubon van het bestuur. Iedereen kreeg van school uit nog een struikje en lieve woorden geschreven door de collega's. Iedereen, behalve ik. Ze hadden niet verwacht dat ik ook zou komen. Een miscommunicatie denk ik. En toch was het pijnlijk. Pijnlijk omdat de vrouw die de planten had geregeld, zei dat ze niet voor mij gekocht had en ik mijn tranen echt aan het verbijten was om niet te huilen daar en ik daar ook maar zei 'dat dat toch helemaal niet erg was'. Pijnlijk ook omdat er afscheidsavond was dezelfde dag, iedereen snel door moest en er maar een of twee mensen naar me toe kwamen om echt even iets persoonlijks te zeggen. En ik snap het allemaal! Ik heb daar niet lang gewerkt, ik ben maar een paar maanden iemands duo geweest. Volgend jaar kom ik nog voor mijn kind daar op school. Iedereen was druk en het was niet een handig moment om dat zo te doen. Maar het voelde gewoon niet zo leuk. Nou ja, einde van een tijdperk.

Er zijn nog twee scans gemaakt, in april en augustus. Beide lieten een stabiel beeld zien. Dat is heel fijn. Het had me ook heel erg verbaasd als de tumor gegroeid zou zijn. 

Toen een fijne vakantie gehad, lekker naar Oostenrijk, voor het eerst met de caravan. Het was ook een leerzame ervaring want we weten nu beter wat we wel en niet willen. (Geen massale camping voor de kids, die vonden de kleine campings veel leuker 🤣. En dat terwijl we voor hun deze camping specifiek hadden uitgekozen omdat er zoveel te doen was voor kinderen en tieners)

En nu gaat het goed. Ik krijg steeds meer energie, ik ben aan het koken geslagen, ik maak kaartjes voor postcrossing (dat is een site waarbij je een kaartje naar iemand op de wereld stuurt, en dan heel iemand anders er weer een naar jou stuurt). En ik ben aangenomen bij een musicalgroep, lekker zingen op donderdagavond.

Na 2,5 jaar kan ik antwoorden op de vraag 'hoe gaat het met je?'. Antwoorden met 'Goed!'