Langzaam krabbelen uit het dal
Lieve allemaal,
Het is weer een tijdje geleden dat ik van mij heb laten horen. Maar mijn energie level was niet top. Inmiddels mag ik zeggen dat ik weer uit het dalletje aan het krabbelen ben.
Gisteren mijn laatste kuur van de 6 gehad. Carboplatin- Caelyx. Gelukkig heb ik wel wat gedaan op deze chemo wat mij toch weer kwaliteit van leven heeft terug gegeven. Mijn tumormarkers zijn inmiddels gedaald van 2251 naar 330. De laatste was gisteren nog niet bekent. De start van de chemo ging goed . Mijn ascites buik verdween na ruim 1, 5 week waardoor ik mij al veel beter voelde. Zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen. Daarna werd ik toch steeds behoorlijk ziek van de chemo. Geen eten en drinken meer binnen houden de eerste dagen naar de chemo . Mijn dierbaar emmertje was steeds in mijn buurt. Voor als het niet ging. Het was even zoeken naar medicatie die mij wat ondersteuning konden bieden om mij beter te voelen. Bij chemo kuur 5 zijn we gestart met aprepitant. Die hield inderdaad het braken tegen en tegen de misselijkheid heb ik dan maar de primparan zetpil gebruikt. Maar het einde kwam in zicht van mijn laatste kuur. Tevens heb ik inmiddels ook 2 bloedtransfusies ondergaan omdat ik erg dipte in mijn HB.
Al met al heb ik het weer mooi doorstaan en kan ik weer vooruit kijken. Tussen de kuren door toch genoten van een heerlijk weekend met 2 vriendinnen op het mooie Ameland. En in augustus nog een heerlijke midweek op Texel met mijn hele gezinnetje en aanhang. Wat wilt een mens nog meer als je dit nog geven wordt. Heerlijk proberen te genieten van het samenzijn. Ook hier put een mens energie uit. En zoals zovele hier heb ik na mijn diagnose gekozen om te leven en niet te blijven hangen in mijn ziekte. Die kan ik niet veranderen die loopt altijd met mij en ons mee. Maar het indelen hoe je het leven wilt leven daar heb je wel een keuze in. Dus die grijp ik nog steeds met mijn handen aan zolang mij gegeven is. Het gaat niet alle dagen even goed. Maar ik mag zeggen dat mijn goede dagen nog steeds meer zijn dan mijn mindere dagen. Daar put ik dan maar kracht uit. En zeuren en klagen doe ik ook nog wel hoor. Gelukkig kan dat ook. Daar zijn we mens voor met of zonder ziekte.
17 december een scan en 24 december gelukkig een fysiek afspraak met de oncoloog. Want dat is ook niet meer zo vanzelf sprekend in coronatijd.
Hou jullie allemaal safe.
Groet Finie
2 reacties
Kiezen om te leven en niet te blijven hangen in de ziekte. Kiezen hoe je je leven indeelt. Wat mooi en krachtig, Finie. Inderdaad, ook met de ziekte die niet meer weggaat, hebben we nog een hoop te kiezen.
De wadden! Zaten wij niet ooit tegelijk op Ameland en Terschelling? Wat een genot hè! Geweldig dat je naar Ameland en Texel ging. Ik was twee weken geleden op Vlieland. Wat een ruimte en stilte. Ik hoop dat we nog vaak naar de wadden kunnen, Finie.
Wat fijn dat de chemo zo goed werkt. Wel heel naar dat je er beroerd van wordt, maar je weet waar je het voor doet.
Liefs en sterkte,
Hanneke
Lieve Hanneke ,
Ja ooit zaten we gelijktijdig op Ameland en Terschelling in mei / juni. Ik hou ook wel van de rust in deze roerige tijden. Het maakt mijn hoofd wat leeg . Vlieland is ook een rustig eiland. Ben er ook al geweest. Mooi om te fietsen en te genieten van de natuur.
Het fietsen valt mij op dit moment zwaar , maar met een elektrische fiets is het te proberen. En ja Hanneke laten we hopen dat we nog lang mogen genieten van onze uitstapjes naar de wadden. Het is niet zo vanzelfsprekend nu. Ook niet voor jou .
Veel liefs ,
Finie