mijn laatste blog
Hallo lieve allemaal ,
Wat een tijd waarin wij leven. Hopelijk kunnen kwetsbare onder ons weer snel deelnemen aan het leven . Leven voor de een heel kort en voor de ander heel lang. Ook ik ben aangekomen bij mijn laatste fase van het leven. Mijn tumor heeft zich met mijn darm verenigd waardoor ik woensdag doodziek in het ziekenhuis belandde. Gisteren kreeg ik het nieuws dat er geen behandeling meer voor mij is.
Mijn oncoloog vroeg aan mij of ik mij kon berusten in het einde. Berusten wat een beladen en groot woord. Je wilt immers nog een hele tijd blijven. Berusten is dat een keuze ? Ik denk ja en nee. Ik wilde graag naar huis. Naar mijn dierbaren. Tijd doorbrengen met hen . Zeker als mijn laatste dagen zijn aangebroken. Is dat misschien berusting ?
Ik heb mijn ziekte nooit als gevecht gezien. Er is immers geen verliezer of winnaar. Als ik ten onder ga gaat mijn ziekte met mij mee. Ik heb 3 jaar moeten dealen met de ziekte. Ieder sprankje hoop die er was heb ik genomen of mijn tumor er mee eens was of niet. Mijn ziekte stond nooit op de voorgrond ik was er ook nog als persoon. Het heeft mij ook veel gebracht. Ik ben meer tot mijzelf gekomen. Terug naar de basis. Wat vind ik belangrijk. Het bracht ook verdriet. En je weet dat dit moment eens aanbreekt maar je kunt je er niet op voorbereiden.
Een collega van mij stuurde mij gisteren een bericht met de tekst " She refused to let it break her, she faced tragedy, she felt pain and it only made her stronger " Ik denk dat deze tekst op veel lotgenoten ook van toepassing is.
Ik ga mij nu focussen om mijn afscheid. Ik wens mijn lotgenoten heel veel sterkte, kracht en steun toe. ik ben blij met jullie op dit forum. Hier deel je elkaars ervaringen, onzekerheden en frustraties en het mag en kan. Ik heb er veel steun van ondervonden.
Het ga jullie allemaal goed kanjers. En blijf de lichtstralen door de donkere wolken zien. Ze geven hoop en levensvreugde in donkere en moeilijke tijden.
Dikke poen en knuffels van mij
7 reacties
Lieverd, wat heftig en wat een bewondering voor je kracht.
Ook jij heel erg bedankt voor je lieve en opbeurende berichtjes. We zullen je ook hier missen. Heel veel sterkte en kracht voor jou en degenen die je lief hebben.
Will meet again
Don't know where
Don't know when
See you on the other side.
Liefs Alicešā¤
Lieve Finie,
Het doet me veel verdriet om dit te lezen. Maar met bewondering hoe je het allemaal doet. Focussen op je basis, dat waar het allemaal om gaat in het leven.
Jij ook bedankt voor al je steun en lieve berichten. Ik ga je missen.
Ik hoop dat je het op een mooie manier kan afsluiten met de dierbaren om je heen. Dat is op dit moment het belangrijkste.
Liefs, Karin š
Lieve Finie,
Mijn hart breekt. Uit je reactie op mijn laatste blog begreep ik al dat het niet goed met je ging. Maar met jou mee hoopte ik op meer, langer, iets dat toch weer zou gaan werken. Het mag niet zo zijn, helaas.
Ik wil je bedanken voor je warme aanwezigheid hier. Jouw blog sprong er direct uit voor mij. Je koppelt wijsheid aan bescheidenheid. Dat is een heel fijne combinatie van eigenschappen. En je zag altijd de lichtpunten, de zonnige kant van het leven. Zelfs nu geef je dit nog aan ons mee. Ik ga het echt proberen, Finie. En daarbij zal ik aan jou denken.
Ik heb van jou veel lieve recties gekregen. Daar heb ik veel steun aan gehad. Ik herinner me ook dat we een keer tegelijk naar een waddeneiland zouden gaan, maar niet hetzelfde. Ik schreef je toen: als ik de punt haal, zal ik naar je zwaaien. Ik heb het echt gedaan en je voelde heel dichtbij.
Lieve Finie, dank je wel voor alles. Ik wens je toe dat je door liefde omringd mag zijn in je laatste levensfase. Dat zwaar lijden en pijn je bespaard mogen worden. En dat je zacht en vredig mag vertrekken.
Heel veel liefs en een warme omhelzing,
Hanneke
Lieve Finie, dank je wel voor al je lieve, wijze woorden hier op de site en voor je steun. En wat een moedig, liefdevol laatste blog heb je geschreven, met zelfs daarin nog een hart onder de riem voor ons allemaal. Je laatste blog, ik moet er van huilen.
Ik wens je heel veel kracht en sterkte. En alle warmte en liefde om je heen die je nodig hebt. En dat je zonder pijn en onrust mag gaan. Heel veel liefs XXX
Dikke brok in de keel... het was je zo gegund...
Wat een ingrijpend bericht om te lezen, wat mooi dat je de dankbaarheid hoog weet te houden, je bent een mooi voorbeeld voor velen durf ik te zeggen.
Veel liefs,
Judith, communitymanager kanker.nl
Hartelijk dank voor je mooie blogs. Zo leerde ik je een beetje kennen: een wijze, optimistische vrouw. Mijn gedachten gaan naar je uit. Lieve groet,
Ruth