Opnieuw een tegenvaller, in quarantaine!

Gisteren, ben ik na een kleine boodschap bij de lokale supermarkt ingestort.

koude rillingen, benauwdheid en koorts. Via de spoedeisende hulp opgenomen in een quarantaine kamer. Er bestond een vermoeden van een bacterie en/of een virus. Inmiddels is duidelijk dat er sprake is van streptokokken pneumonia, basis voor een longontsteking. Het risico op een virus is er nog steeds dus de quarantaine blijft gehandhaafd.

volgens de specialist is dit een mogelijk indirect gevolg van de chemotherapie en dus van de kanker, doordat de chemo de witte bloedlichaampjes afbreekt.

omdat er geen plaats was op de quarantaine kamers van de oncologie, lig ik op de afdeling interne geneeskunde. Daar waar bij kankerpatiënten het optimisme veelal leidend is, en de waardering voor artsen en verplegers hoog staat aangeslagen ervaar ik nu het tegenovergestelde op deze afdeling waar nagenoeg niemand ongeneeslijk ziek is, m.a.w. Iedereen heeft kans op herstel. Ik heb het daar moeilijker mee dan met eerdere opnames. Het is teveel gezeur, maar goed het eigen leed weegt het zwaarste.

hoe mijn proces hier verder gaat is nog onzeker. Voorlopig is de voorzichtige verwachting dat ik gedurende het weekeinde of kort na het weekeinde naar huis mag.

ik hoop dat ik deze tegenslag weer snel te bovenkom, een vakantie die ik voornemens was wordt een vakantie dichterbij huis, de Nederlandse kust, of vooraan in de Eiffel. We zullen wel zien. Eerst de resultaten van de ct scan na de 6e kuur, daarna de vakantieplanning.

ik houd me vast aan mijn motto, zolang er leven is er hoop.