emotionele dag
In de week waarin mijn vader sterft krijg ik als ambassadeur van kanker.nl een onverwachte uitnodiging om op donderdagavond aanwezig te zijn bij de Digital Interactive Awards 2019 in de Beurs van Berlage in Amsterdam. Aangezien de avond tot elf uur s’avonds duurt, ga ik, gezien mijn conditie, niet meer zonder begeleiding naar dit soort evenementen. Ik heb aangegeven dat ik alleen kan komen als ik een begeleider bij me heb. Mijn zoon Tim biedt direct aan om vrij te nemen en met me mee te gaan.
Echter zo’n evenement is al lang van te voren volgeboekt en de tafels waren al volledig bezet. De organisatie en de uitnodigende partij, de websitebouwer, moesten dus nog overeenstemming krijgen om Tim ook binnen te krijgen. Op woensdag krijgen we eind van de dag groen licht dat Tim mee mag.
Donderdagmiddag rijden we weg. Als we een half uur onderweg zijn, worden we gebeld met het bericht dat mijn vader gestorven is. Na overleg met verschillende mensen en heftige twijfel heb ik toch besloten om door te gaan naar Amsterdam.
In de beurs aangekomen heb ik alleen de contactpersoon van kanker.nl op de hoogte gebracht van de situatie en zijn we aan tafel gaan zitten.
Bij het voorgerecht wordt me onverwacht gevraagd door de directeur van het genomineerde bedrijf of ik namens hen en kanker.nl een dankwoord, in de vorm van mijn persoonlijke verhaal, wil uitspreken als ze zouden winnen.
Het lijkt alsof het zo moest zijn dat juist die avond kanker.nl met lovend jurycommentaar, over de wijze waarop ze kankerpatiënten en hun naasten met elkaar in verbinding brengen, de DIA 2019 voor gemeenschappen in de wacht sleept.
Tijdens mijn onvoorbereide dankwoord is de zaal, 600 man, nagenoeg stil en is er veel aandacht. Wat gezien de rest van de avond bijzonder is.
Dan denk je goh opmerkelijker kan het niet worden vanavond. Toch wel. Tegen tien uur komt Alain Clark op het podium om twee liedjes te zingen. Het tweede liedje wordt geïntroduceerd over de bijzondere verhouding die hij met zijn vader had, een liedje zo zei hij dat hij eigenlijk bijna nooit meer op het podium zingt. Het liedje “Father and Friend” wordt gezongen.
Het lijkt wel of het zo moest zijn die donderdag
Mijn vader sterft aan Alvleesklierkanker, ik spreek een dankwoord uit namens kanker.nl, het communicatieplatform van KWF en er wordt een lied gezongen over de bijzondere verhouding tussen een vader en zijn zoon.
Toeval bestaat niet zal ik maar zeggen.
-------------------------------
De Lonsurfkuur hakt er zwaar in. Ik voel me door de kuur meer verzwakt dan ik bij eerdere infuuskuren heb gehad. Aanstaande vrijdag is het afscheid van mijn vader en mijn laatste dag van de eerste Lonsurf kuur, daarna ga ik een weekje op vakantie naar de kust waarna mijn controles weer beginnen voor de start van de nieuwe kuur.
tot over 2 weken
12 reacties
Wat een vreemde week, Paul. Alle superlatieven binnen een dag. Wat fijn en bijzonder dat jij, uit persoonlijk ervaren, het dankwoord mocht doen. Als je bedenkt dat we allemaal graag jouw blog volgen, denk ik dat je dat heel mooi hebt gedaan.
En wat dacht je, dat jouw lichaam geen sporen meer zou hebben van vorige kuren? Dat dachten wij nou ook. Mooi niet dus. Chemo laat een levenslange verwoesting achter. Mijn zus heeft, na 18 jaar geleden chemo, nog steeds neuropatie. Joke ervoer het ook als steeds zwaarder. Kloven, onbekende klachten, misselijk, spuugbuien als dat ze zwanger zou zijn, allemaal naweeën, chemische erfenissen.
Sterkte XX.
Dank je Tom.
Je bent je als patiënt altijd bewust dat de chemo sporen nalaat. En toch hoop, ik tenminste, elke weer dat ik er wel weer zonder die vervelende effecten doorkom.
Soms is die hoop het enige dat je gaande houdt, zelfs al valt het weer tegen. Dat en die knuffel van je man/vrouw.
Beste Paul,
Zit hier met kippenvel na het lezen van jouw blog... Van harte gecondoleerd met het verlies van je vader, ik wens je héél veel sterkte om zonder hem verder te gaan. Wat een bijzondere avond, waarin er heel veel, dat met kanker te maken heeft, samenkomt rondom jou. Ik denk dat kanker.nl geen betere ambassadeur kon hebben om een dankwoord te spreken. En inderdaad... toeval bestaat niet! Het liedje van Alain Clark zal vanaf nu vermoedelijk altijd een bijzondere betekenis voor je hebben...
Nogmaals heel veel sterkte, Paul - ook met de chemo!
Gr.,
Carolina
dank je Carolina.
Ook hier kippenvel Paul! Wat bizar. Nogmaals gecondoleerd en veel sterkte!
Groet,
Melanie
Dank je Melanie
Bijzonder dat ik naast je mocht zitten en te ervaren hoe jij met dit alles om gaat. Dank dat je zo helder verwoordde, waarom we allemaal trots kunnen zijn op de community van kanker.nl.
Sterkte vrijdag en geniet van je welverdiende rust.
En toeval lijkt inderdaad niet te bestaan...
Dank je Peter,
was een bijzondere avond!
Paul,
Ik was er bij en bij het lezen van dit blogbericht krijg ik toch weer kippenvel. Je stond daar goed, je sprak goed en ja, de zaal viel helemaal stil. Het was een heel indrukwekkend en memorabel moment.
Sterkte vrijdag, daarna rust, bezinnen aan de kust.
Susan
Bijzonder mens. Sterkte en een prachtig nummer. Hoe toepasselijk op dat moment....
Fijne vakantie.
Ook ik kreeg kippenvel bij het lezen van je blog, wat een bijzondere dag. Sterkte vandaag en hopelijk kun je wat bijkomen en uitrusten tijdens de vakantie. En aansterken. Fijne vakantie, pas goed op jezelf XXX
Ontroerend Paul. Emotioneel mooi, maar tegelijk krachtig. Gekozen om tòch aanwezig te zijn in Berlage maar wel onder jouw voorwaarden. Vervolgens het woord krijgen en ook nemen, 600 man tot stilte dwingen. Respect!
Hopelijk haal je hier extra energie uit, kun je nog lang jouw zonen bijstaan, steunen, helpen met de obstakels die zij tegen komen in hun leven.
Sterkte met de kuur. Helaas noodzakelijk om er te zijn en te blijven. Heb een mooie vakantie. Rust en geniet. Gaat jullie lukken.
Groet, Herwin